24-06-2013, 16:47
Kilka luźnych przemyśleń ułożonych, żeby było zabawniej, w krótki wiersz. Żeby dłużej nie przeciągać, prezentuję:
Człowieka ścieżki
Mówi się, że człowiek swoim życiem włada,
A jednak los nam własne cele układa.
To, co dziś absurdem - jutro faktem będzie,
Choć zapisane w gwiazdach żyje przecież wiecznie.
Ustalona prawda, ład, cele, wartości
Nie mają prawa istnieć w naszej teraźniejszości.
Człowiek planuje, by przyszłość była lepsza,
Więc teraźniejszość przyszłość przyspiesza.
A los złośliwie taniec czasu odwraca
I wszystkie zamierzenia w proch, w pył i gruz obraca.
Drwi z człowieka, kpi, stawia w świetle prześmiewczym,
Niemożliwe staje się możliwym, a niekonieczne - koniecznym.
Człowieka ścieżki
Mówi się, że człowiek swoim życiem włada,
A jednak los nam własne cele układa.
To, co dziś absurdem - jutro faktem będzie,
Choć zapisane w gwiazdach żyje przecież wiecznie.
Ustalona prawda, ład, cele, wartości
Nie mają prawa istnieć w naszej teraźniejszości.
Człowiek planuje, by przyszłość była lepsza,
Więc teraźniejszość przyszłość przyspiesza.
A los złośliwie taniec czasu odwraca
I wszystkie zamierzenia w proch, w pył i gruz obraca.
Drwi z człowieka, kpi, stawia w świetle prześmiewczym,
Niemożliwe staje się możliwym, a niekonieczne - koniecznym.