27-08-2013, 01:32
Nawłoć Kanadyjska(łac. Solidago canadensis), znana również pon nazwami: mimoza, drzewko Matki Boskiej, rózga wodna, rózga żółta, nawłoć amerykańska. Pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej, obecnie można ją także spotkać w całej Europie, Azji, Nowej Zelandii, i południowej Australii.
Opis rośliny:
Nawłoć kanadyjska to okazała bylina z silnie rozbudowanym systemem korzeniowym w postaci pełzających kłączy. Łodygę o wysokości do 2 metrów ma owłosioną przynajmniej w górnej połowie, sztywną i wewnątrz pustą. Liście skrętoległe, lancetowate o zaostrzonych końcach, brzegi ostro pikowane, na górnej powierzchni szorstkie, dołem owłosione na całej powierzchni lub tylko na nerwach. Po liściach można odróżnić ten gatunek od nawłoci pospolitej. Kwiaty są drobne koloru żółtego, zebrane w koszyczki a te w kwiatostany na szczycie łodyg – wiechy. Wiechy nawłoci kanadyjskiej są bardziej rozpierzchłe niż u innych nawłoci o dłuższych wygiętych dolnych gałązkach. Koszyczki nieco mniejsze, również kwiaty, ale podobne do nawłoci olbrzymiej. Kwiaty przedprątne zapylane przez motyle i błonkówki. Roślina miododajna, kwitnie od VII do IX. Owockami nawłoci są owłosione niełupki z puchem kielichowym. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Zastosowanie:
*Wykorzystuje się ją jako roślinę ozdobną w różnego rodzaju ogrodach.
*Nawłoć stosowana w niewielkich dawkach posiada właściwości lecznicze. Zawiera olejek eteryczny, saponiny, kwasy oliterpenowe, flawonoidy, pochodne kwasu kawowego oraz polisacharydy, karotenoidy, śluzy, żywice i sole mineralne. Ma działanie: antyseptyczne, bakteriobójcze, moczopędne, obniżające ciśnienie krwi, odtruwające, przeciwbólowe, przeciwgrzybiczne, przeciwkaszlowe, przeciwzapalne, ściągające i uszczelniające. Surowcem leczniczym jest ziele nawłoci(ok 30 cm końcówka rośliny łącznie z kwiatostanem).
Odwar z ziela wewnętrznie stosuje się:
- w chorobach nerek, dolegliwościach pęcherza i przewodów moczowych,
- dolegliwościach wątroby i pęcherzyka żółciowego,
- zaburzeniach przewodu pokarmowego, bólach brzucha,
- nieżytach oskrzeli, astmie oskrzelowej, przeziębieniach, grypie i kaszlu,
- w nadciśnieniu tętniczym,
Zewnętrznie okłady z nawłoci stosuje się:
- na dolegliwości reumatyczne, zapalenie mięśni, ścięgien, korzonków nerwowych,
- owrzodzenia skóry, czyraki, trudno gojące się rany.
Rzucie ziela nawłoci jest wskazane przy zapaleniu jamy ustnej i paradontozie.
*Z rośliny tej pozyskuje się miód polecany w leczeniu górnych dróg oddechowych, przewodów żółciowych, stawów i nerek. Wpływa na kondycję serca i jest świetny do potraw, nadając im niezwykły smak.
*W magi: działanie ochronne, oczyszczające, wspomagające, chroni przed negatywnymi energiami, przyciąga pieniądze oraz wzmacnia miłość.
Znaleźć ją można na różnego rodzaju łąkach i ugorach, szybko się rozprzestrzenia i stosunkowo łatwo adaptuje do środowiska, znaleźć ją można więc prawie wszędzie gdzie roślinność rozrasta się jak chce. Kwitnie od sierpnia do października.
Opis rośliny:
Nawłoć kanadyjska to okazała bylina z silnie rozbudowanym systemem korzeniowym w postaci pełzających kłączy. Łodygę o wysokości do 2 metrów ma owłosioną przynajmniej w górnej połowie, sztywną i wewnątrz pustą. Liście skrętoległe, lancetowate o zaostrzonych końcach, brzegi ostro pikowane, na górnej powierzchni szorstkie, dołem owłosione na całej powierzchni lub tylko na nerwach. Po liściach można odróżnić ten gatunek od nawłoci pospolitej. Kwiaty są drobne koloru żółtego, zebrane w koszyczki a te w kwiatostany na szczycie łodyg – wiechy. Wiechy nawłoci kanadyjskiej są bardziej rozpierzchłe niż u innych nawłoci o dłuższych wygiętych dolnych gałązkach. Koszyczki nieco mniejsze, również kwiaty, ale podobne do nawłoci olbrzymiej. Kwiaty przedprątne zapylane przez motyle i błonkówki. Roślina miododajna, kwitnie od VII do IX. Owockami nawłoci są owłosione niełupki z puchem kielichowym. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Zastosowanie:
*Wykorzystuje się ją jako roślinę ozdobną w różnego rodzaju ogrodach.
*Nawłoć stosowana w niewielkich dawkach posiada właściwości lecznicze. Zawiera olejek eteryczny, saponiny, kwasy oliterpenowe, flawonoidy, pochodne kwasu kawowego oraz polisacharydy, karotenoidy, śluzy, żywice i sole mineralne. Ma działanie: antyseptyczne, bakteriobójcze, moczopędne, obniżające ciśnienie krwi, odtruwające, przeciwbólowe, przeciwgrzybiczne, przeciwkaszlowe, przeciwzapalne, ściągające i uszczelniające. Surowcem leczniczym jest ziele nawłoci(ok 30 cm końcówka rośliny łącznie z kwiatostanem).
Odwar z ziela wewnętrznie stosuje się:
- w chorobach nerek, dolegliwościach pęcherza i przewodów moczowych,
- dolegliwościach wątroby i pęcherzyka żółciowego,
- zaburzeniach przewodu pokarmowego, bólach brzucha,
- nieżytach oskrzeli, astmie oskrzelowej, przeziębieniach, grypie i kaszlu,
- w nadciśnieniu tętniczym,
Zewnętrznie okłady z nawłoci stosuje się:
- na dolegliwości reumatyczne, zapalenie mięśni, ścięgien, korzonków nerwowych,
- owrzodzenia skóry, czyraki, trudno gojące się rany.
Rzucie ziela nawłoci jest wskazane przy zapaleniu jamy ustnej i paradontozie.
*Z rośliny tej pozyskuje się miód polecany w leczeniu górnych dróg oddechowych, przewodów żółciowych, stawów i nerek. Wpływa na kondycję serca i jest świetny do potraw, nadając im niezwykły smak.
*W magi: działanie ochronne, oczyszczające, wspomagające, chroni przed negatywnymi energiami, przyciąga pieniądze oraz wzmacnia miłość.
Znaleźć ją można na różnego rodzaju łąkach i ugorach, szybko się rozprzestrzenia i stosunkowo łatwo adaptuje do środowiska, znaleźć ją można więc prawie wszędzie gdzie roślinność rozrasta się jak chce. Kwitnie od sierpnia do października.
