Witchcraft - Forum ezoteryczne

Asmodeusz lub Asmodeus (także Azmodan) – demon, upadły anioł znany głównie z biblijnej Księgi Tobiasza. Poza tym wzmianki o nim spotyka się w demonologii i w niektórych legendach talmudycznych, do których trafił prawdopodobnie z zoroastrianizmu w czasie, gdy terytoria Żydów przeszły w ręce perskich Achemenidów. Przed upadkiem przynależał do Chóru Serafinów. Według MacGregora Mathersa Asmodeusz jest kazirodczym dzieckiem Tubal-Kaina i jego siostry Naami.

Aszmedaj wywodzi się od hebrajskiego słowa szamad, czyli burzyć, szkodzić, niszczyć. Natomiast Asmodeusz od irańskiego aēszma (gniew, szał) i daēwa (demon).

Perski Asmodeus

W zoroastrianizmie Aszma-dewa (Asmodeus) jest wodzem wszystkich dewów (demonów), podległym jedynie Angra Mainju – zasadzie zła. Jest nieprzyjacielem sury (anioła) Sraosza, który służy Ahura Mazdzie – zasadzie dobra. Powołaniem tego złego ducha jest napełnianie serc ludzi złością i mściwością oraz sprawstwo całego zła na Ziemi. Powoduje on, że ludzie opuszczają ścieżkę dobra i wkraczają na drogę zła. Jednak nie udało się dowieść, że był on również demonem pokus cielesnych – tę rolę w zoroastrianizmie przypisuje się demonowi Aziemu.

Asmodeusz w Księdze Tobiasza

We wchodzącej w skład kanonu katolickiego i prawosławnego Księdze Tobiasza (3, 8 i 8, 3), demon ten zakochuje się w Sarze, córce Raguela i zabija siedmiu jej kolejnych mężów tuż po weselu, zanim młodzi zdążą skonsumować małżeństwo w noc poślubną. Jakiś czas później Sara zakochuje się w młodzieńcu nazywanym Tobiaszem. Tobiasz również jest nawiedzany przez demona, ale jako prawy żyd uzyskuje wsparcie archanioła Rafała. Archanioł uczy Tobiasza jak poradzić sobie ze złym duchem: należy złowić rybę i położyć wydobyte z niej serce i wątrobę na rozżarzonych węglach. Sposób okazuje się skuteczny – powstały odór powoduje, że Asmodeusz ucieka z ciała Sary do Egiptu, gdzie obezwładnia go Rafał.

Asmodeusz w judaizmie
Istnieją legendy mówiące o jego związkach z królem Salomonem. Władca ten podobno przechytrzył demona i zobowiązał do pomocy przy budowie Świątyni Jerozolimskiej. Zły duch okazał się bardzo wydajnym robotnikiem: nie używając żelaznych narzędzi obrabiał bloki kamienia tak, że nie było szpary w którą można by włożyć ostrze noża. Inne z kolei legendy przypisują mu rangę porównywalną z zoroastriańskim Aszma-dewą czy chrześcijańskim Samaelem (z którym przez niektórych jest utożsamiany) – miałby być on królem wszystkich demonów i mężem Lilith po tym jak ta opuściła Adama. Krążą też legendy, że był pradawnym wężem, który skusił Ewę. Według innej tradycji żydowskiej jest potomkiem Adama i Lilith.

Istnieje również opowieść o tym jak Salomon potrzebował do budowy Świątyni Jerozolimskiej robaczka Szamira, a tylko Asmodeusz wiedział gdzie ów robak się znajduje. Doradca króla Ben Jeho podmienił wodę tego demona na wino, przez co spragniony Asmodeusz upił się i zasnął, co wykorzystał doradca i założył mu łańcuch z wyrytym imieniem Boga. Demon nie mogąc zerwać łańcucha zdradził tajemne miejsce, gdzie ukrywał się szamir. Po wybudowaniu świątyni, Salomon zapytał Asmodeusza czy potrafi robić coś lepiej niż ludzie, a ten kazał ściągnąć zeń łańcuch i poprosił króla o jego królewski pierścień, gdy Salomon spełnił prośby demona, ten połknął pierścień i wypluł go daleko po czym sam zasiadł na tronie. Salomon jako żebrak szukał po całym świecie swego pierścienia, aż w końcu mędrcy go odnaleźli i pomogli mu odzyskać tron.

W Kabale Asmodeusz jest demonem dobroczynnym, przyjaznym ludziom. Uważany jest za świadka przysięgi. Cohen Abraham w Talmudzie wskazuje, że jest władcą wszystkich spraw dotyczących liczb parzystych.


Asmodeusz w demonologii

Znaczenie przypisywane Asmodeuszowi w demonologii jest mniejsze niż w judaizmie czy zoroastrianizmie – według Mniejszego klucza Salomona plasuje się on dopiero na 32, a w Pseudomonarchia Daemonum na 35 miejscu w piekielnej hierarchii. Rozsiewa niezgodę między mężczyzną a kobietą. Jest demonem nieczystości[1]. Według Malleus Maleficarum jest on demonem pożądania. Sebastian Michaelis w The Admirable History of Possession and Conversion of a Penitent Woman: Seduced by a Magician that Made Her to Become a Witch twierdził że jest przeciwnikiem Św. Jana i wynalazcą rozrywki, muzyki, tańca, sztuki dramatycznej i "nowych mód francuskich". Według Johanna Weyera wzywając Asmodeusza należy zdjąć nakrycie głowy, bo inaczej demon oszuka przyzywającego[2].

Według niektórych XVI-wiecznych demonologów, którzy przypisywali każdemu z miesięcy "patronującego" mu demona, Asmodeusz jest najsilniejszy w listopadzie. Według innych demonologów, czasem przypisanym temu demonowi był okres od 30 stycznia do 8 lutego. Ma on pod komendą 72 legiony demonów i jest jednym z królów Piekła (Lucyfer miałby być cesarzem). Według innych podań jego domeną jest też hazard (jest nadzorcą kasyn), zemsta, uwodzenie, a także prostytucja. Francis Barrett w The Magus uważa go za "naczynie gniewu Bożego".

Asmodeusz w Sztuce Goecji

Według Sztuki Goecji by go przywołać i podporządkować, potrzebna jest jego pieczęć, która powinna być zrobiona ze złota. Przy przyzywaniu powinno się zachować duży odstęp i zarazem twardo stać na nogach z odsłoniętym kapturem. Gdy już się pojawi trzeba mu zadać następujące pytanie "Czy jesteś Asmodajem?", on nie zaprzeczy i skłoni się do ziemi. Jest wybrańcem Amaymona, pierwszym z jego świty. Dostarcza magicznych pierścieni, naucza arytmetyki, astronomii, geometrii i wszelkich rzemiosł. Gdy mu się rozkaże, odpowie na każde pytanie. Pokazuje ukryte skarby, a także je strzeże.




źródło http://pl.wikipedia.org/wiki/Asmodeusz