![]() |
Czytając Kronikę Akaszy - Wersja do druku +- Witchcraft - Forum ezoteryczne (http://witchcraft.com.pl) +-- Dział: Umysł (http://witchcraft.com.pl/forumdisplay.php?fid=21) +--- Dział: Stany Świadomości (http://witchcraft.com.pl/forumdisplay.php?fid=36) +---- Dział: Oobe/Astral. Eksterioryzacja (http://witchcraft.com.pl/forumdisplay.php?fid=38) +---- Wątek: Czytając Kronikę Akaszy (/showthread.php?tid=4082) |
Czytając Kronikę Akaszy - Verisa - 02-01-2014 Inną formą udrożniania jest czytanie Kroniki Akaszy. Akasza jest słowem pochodzenia wschodniego i oznaczaświatło astralu. Wielu magów jest przekonanych, że cala wiedza wszechświata stanie się dostępna temu, kto potrafi należycie dostroić się do planu astralnego, albowiem jest on tym poziomem świadomości, który wyprzedza jej fizyczną manifestację. Oczywiście, taki pogląd otwiera puszkę Pandory, czyli wszechmożliwości, gdyż przecież nie każdy jest zdolny przyjąć i zrozumieć te najwyższe poziomy wiedzy. Zrozumieć można tylko to, na co pozwala nam nasz stopień intelektualnego i duchowego rozwoju. Jest to mechanizm samozabezpieczenia wbudowany w strukturę kosmosu, zapobiegający niewłaściwemu wykorzystaniu tajemnej wiedzy. Kronika Akaszy zawiera całą wiedzę wszechświata od początku jego istnienia, można więc znaleźć w niej też informacje o minionych inkarnacjach. Ale i tu zakres informacji dostępnych ze źródła wewnętrznego zależy od osobowego stopnia rozwoju poszukującego. Zbytnia ciekawość minionych wcieleń jest niezdrowa, jeżeli poznanie to służyć ma do wywyższenia się i podkreślenia swej minionej sławy albo swego duchowego rozwoju. Oba te nastawienia uniemożliwią poszukującemu wgląd w jego poprzednie inkarnacje. Uzasadnionym powodem otrzymania takiej informacji z wewnętrznych poziomów może być chęć przepracowania pewnych problemów karmicznych, które rujnują twe obecne życie. W takim przypadku uzasadnione jest odwołanie się do Kroniki Akaszy. Damy teraz przykład udrożnienia, które może być użyte w celu uzyskania informacji z Kroniki Akaszy. Pamiętaj, że podany jest on w postaci wyobrażonej podróży do Biblioteki Wszechwiedzy. Inaczej niż w poprzedniej podróży, poszukujący znajdzie się w sytuacji, gdy istoty zamieszkujące plan astralny będą przemawiać bezpośrednio. Podróż rozpoczyna się wizualizacją drzwi jako symbolu wejścia w plan astralny. Po przekroczeniu ich wstąpisz w szarą mgłę po drugiej stronie. Idąc naprzód, stopniowo zaczynasz rozpoznawać otaczający krajobraz. Jesteś w lesie. Rosną w nim skandynawskie sosny i znane ci drzewa, takie jak dęby, jesiony i brzozy. Ponad liściastymi gałęziami świeci Słońce, a ciepły wiatr porusza liśćmi. Między drzewami jest ścieżka wydeptana niezliczoną liczbą bosych stóp. Na początku ścieżki widzisz swego przewodnika znanego ci już z poprzedniej podróży. Jest to starzec w szacie z kapturem opierający się na kiju. Daje ci znak, byś szedł za nim. Gdy uszedłeś kawałek drogi las zgęstniał. W tej dzikiej gęstwinie światło słoneczne z trudem się przedziera przez gałęzie; panuje dziwny, zielony półmrok. Ścieżka kończy się nagle. Stoisz w środku lasu na brzegu polany. Ze wszystkich stron polana otoczona jest starymi dziewiczymi drzewami o ogromnych konarach i pokręconych korzeniach wyrastających we wszystkich kierunkach. Na środku polany stoi maleńka chatka przypominająca starodawny zbór. Zbudowana jest ze zwietrzałego starego kamienia i pokryta częściowo ciemnozielonym bluszczem. Widoczne są drzwi podobne do tych, którymi tu wszedłeś. Drzwi są uchylone; pchnąwszy je wchodzisz do środka, przewodnik zaś twój, oparłszy się na kiju, pozostał na zewnątrz. Wewnątrz budynek wydaje się większy niż oglądany z zewnątrz. Podłoga, na której stoisz wykonana jest z płytek czarno-białych ułożonych w szachownicę. Kamienne ściany zdają się świecić łagodnym światłem i to jest jedyne oświetlenie wnętrza. Uwagę twoją przyciąga mglista postać siedząca w tylnej części budynku. Zbliżywszy się widzisz ją wyraźniej. Jest to dziewczyna siedząca na krześle z wysokim oparciem, ubrana w niebieską suknię. Po jej bokach stoją dwie kolumny, a na jej kolanach leży stara książka oprawna w skórę, ze złotą klamerką. Dziewczyna uśmiecha się do ciebie i zaprasza, byś się zbliżył. Podchodzisz - ona otwiera księgę. Jaskrawe białe światło wydostaje się spomiędzy okładek, oślepiając cię na kilka sekund. Stopniowo światło zanika, a książka zamienia się w kryształ, który dziewczyna trzyma, obejmując rękami. Wpatrujesz się w kryształ, a w jego głębi stopniowo pojawiają się symbole. Wybłyskują one jak na migocącym filmie, szybko zastępowane obrazami przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Niektóre obrazy błyskają zbyt szybko, byś mógł je zauważyć. Inne, wyraźnie widoczne, będziesz pamiętał po powrocie do planu materialnego. Jaskrawe białe światło pojawia się ponownie i znowu widzisz pożółkłe karty starej książki. Kobieta zamyka książkę i zatrzaskuje złotą klamerkę. Patrzy ci w oczy, a tobie się zdaje, że zagląda do swej duszy. Idź w pokoju mówi, gdyż tajemnice Księgi Życia, które widziałeś uczyniły cię mądrym. Wróć bezpiecznie do twej ziemskiej siedziby, tak jak wszedłeś do mego królestwa. Kłaniasz się siedzącej postaci, odwracasz się, zmierzając w kierunku otwartych drzwi, którymi wszedłeś do Biblioteki Wszechwiedzy. Przekraczasz je i wychodzisz na leśną polanę. Patrzysz do tyłu, ale chata, którą właśnie opuściłeś zniknęła. Przewodnik twój, dając znaki, prowadzi cię ścieżką wiodącą przez las. Przeszedłszy kawałek drogi ścieżką dochodzisz do miejsca zacienionego mgłą wiszącą między gałęziami drzew. Wchodzisz w tę mgłę, zostawiając swego przewodnika kiwasz mu na pożegnanie. Przed tobą są otwarte drzwi, przez które tu wszedłeś. Twoja wewnętrzna podróż jest skończona. Chwilę po ukończeniu udrożniania przypomnij sobie symbole i obrazy widziane w krysztale trzymanym przez kobietę w Bibliotece Wszechwiedzy. Zanotuj szczegóły w swoim dzienniku magicznym dla późniejszego wykorzystania. W miarę czynienia postępów w udrożnianiu możesz zauważyć, że postać twego przewodnika napotykanego po wejściu w plan astralny się zmienia. Może się zdarzyć, że przyjmie on (lub ona) postać zewnętrzną osoby, którą znasz, kochasz, albo do której masz zaufanie. Może też być postacią z mitologii, taką jak arturiański czarodziej Merlin albo egipski bóg umarłych Anubis. W jakiejkolwiek postaci by się pojawił, pamiętaj, że jest to zakapturzony pustelnik wyobrażający twe wyższe ja, które napotkałeś podczas pierwszej podróży wewnętrznej do świętego gaju. źródło.H.Michael podręcznik wysokiej magii |