Walkirie-Norny Śmierci

[Nilvan]

Walkirie nadnaturalne istoty żeńskie będące pod wodzą Odyna, potężne duchowe istoty pojawiające się w w mitologii nordyckiej.

Postaram się omówić postać Walkirii i czym są w nordyckiej kulturze i duchowości.

Czym są Walkirie? Przed i dzisiaj...
-----------------------------------------

Kiedy chodzi o samo w sobie pojęcie postaci Walkirii, łatwo można sobie wyobrazić je.
Będące pomocniczymi żeńskimi duchami Odyna, które wybierają najodważniejszych z poległych na polu bitwy i zabierając ich do Walhalii.
Młode piękne kobiety, z delikatnymi dłońmi dbający o mężczyzn zabierając ich do następnego życia.

Jednakże oryginalnie Walkirie wcześniej nie miały tak pozytywnego odzewu, określając ich mianem Demonów śmierci, do których należeli polegli w boju.
Oczywiście nie demony w widzeniu chrześcijańskim, jako piekielne istoty zła, a jako brutalne i agresywne duchowe byty.

Personifikacje bolesnych i przerażających śmierci, które można doświadczyć na polu bitwy, upiorne istoty śmierci.

Nazwa Walkirie, w staronordyckim Valkyrjar, pochodzi od staronordyckiego Valr od zwłok leżących na pobojowisku oraz od Kjósa, co oznacza wybrać, więc mówiąc wprost oznacza to, te które wybierają poległych, zwłoki poległych.

W przedchrześcijańskiej Skandynawii Walkirie miały bardzo upiorną przeszłość, zdecydowanie przeciwieństwo koncepcji niewiasty dającej otuchę i zabierającej z pola bitwy.

Zadania Walkirii i ich praca, oraz Walhala...
--------------------------------------------------

Walkirie zawsze były tymi, którzy wybierają poległych, ale nie tylko w kwestii wybierały zmarłych, by zabrać ich do Walhalii.
Tak naprawdę one wybierały, kto ma zginąć w bitwie, przypieczętowywali los osoby i korzystali z potężnej magii, magii bitewnej, by zapewnić, że te osoby, które wybrały na śmierć, na pewno zginą i będą one mogły ich wziąć.

Ta wizja Walkirii się zmieniła z biegiem czasu, z powodu przemian kultury i podobieństw jednej koncepcji do drugiej.
Zmiana tej interpretacji Walkirii zmieniła się, kiedy koncept Walhalii się zmienił z pola bitwy na raj dla wojowników.

Walhala była polem umarłych, był to koncept należenia do podziemia i przedchrześcijańska wizja śmierci na polu bitwy, dopiero później Walhala się zmieniła w raj dla wojowników.

Właśnie z powodu tej przemiany w raj, wojownicy byli o wiele bardziej chętni do ruszenia na prawdopodobnie samobójcze bitwy przeciwko wrogom, zabierając przy tym strach przed śmiercią, ponieważ następne życie byłoby piękne i dostatnie w Walhalii i także przez to Walkirie zaczęły mieć znacznie pozytywniejszy odbiór jako niewiast niż potwornych zmor śmierci w boju.

Inne przykłady Walkirii z różnych kultur...
-----------------------------------------------

Wizja Walhalii jak widać nie była w żadnym bądź razie czymś podobnym do bardziej znanego dzisiaj konceptu.
W tym aspekcie Walkirie będące powiązane z przenoszeniem wojowników do Walhalii, były porównywane do młodych tarczowniczek, które były irlandzkimi wojowniczymi kobietami żyjącymi tak samo, jak Einherjar(wojowników poległych w bitwie) w Walhalii.

Więc od razu widać jak kulturowo się przemieniła interpretacja Walkirii zmieniając ich z szalonych diablic żądnych krwi do kobiet, tarczowniczek.

Jeśli kogoś taki przykład nie satysfakcjonuje jest także przykład anglosaksońskich wælcyrie, które były przedstawiane zarówno jako kobiece demony lub czarownice oraz wprost istoty powiązane z rzezią.

Walkirie z perspektywy aspektów duchowości nordyckiej...
------------------------------------------------------------------

Jednakże jeśli chodzi o nordyckie przykłady Walkirii, pokazują się bardziej od strony bycia duchowymi bytami od Odyna, co można porównać do elementów takich jak Fylgjur itd.

Tak samo jak kruki Odyna, Hugin i Munin będącymi projekcjami świadomości Odyna oraz także jego dwa wilki, Geri i Freki, symbolizujące przemianę Hamr, wszystkie z podanych będące właśnie Fylgjur Odyna.

(Dla osób które nie są zapoznane z elementami duchowości nordyckiej i dla których to o czym piszę wydaje się dziwne, opisuje i omawiam te elementy w Nordyckiej duchowości w dziale Magii Nordyckiej.)

Mówiąc o Hamr, zmianie wyglądu i jego przemianie, przykładowo w Völundarkvida, mówi o grupie kobiet wydających się być Walkiriami, które nie mogą powrócić do swojej "naturalnej" formy po przemianie w ludzki Hamr poprzez "zniesienie z siebie łabędziej skóry ze swoich ciał".

Łabędzie skóry zostały skradzione przez mężczyzn, Völundr i dwójki jego braci, zmuszając trzy kobiety do pozostanie w swoich ludzkich ciałach, by ich poślubić, ostatecznie kobiety nigdy nie powróciły do swojej pierwotnej formy.

Jest to ciekawy przykład łączący Walkirie z kobiecą magią przemiany, które wzmocniły szamanistyczną ideę Walkirii będących duchowymi projekcjami Odyna i wykorzystanie przemiany.
Także warto wspomnieć, że ich pierwotna forma nie była ludzka, co też daje do zrozumienia, że były określane mianem kobiecych duchowych istot, jednak nie z ludzką formą.

Pomimo tej przemiany kulturowej jaka nastąpiła u Walkirii, jest bardzo mało prawdopodobne, że nie były wcześniej powiązane z Odynem, nawet będąc demonami śmierci.
Ingerowały w bitwy na zezwolenie Odyna, określając los wojowników jako kobiece demony śmierci, które wypełniały wolę Odyna i prowadziły wojowników poległych w bitwie wprost do niego.

Jest to też powód, dlaczego Walkirie są nazywane Meyarami Odyna, dziewczynami Odyna oraz Óskmeyjar, życzące dziewczyny, dziewczyny które spełniały życzenia Odyna.

Romantyczne elementy u Walkirii...
-----------------------------------------

Także poprzez tą zmianę w interpretacji Walkirii, stały się o wiele bardziej popularne w heroicznych poezjach, tracąc przy tym o wiele więcej swojego demonicznych charakterystyk, by stać się bardziej ludzkie w naturze, przez to także mogące zakochać się w śmiertelnikach.
Tak samo jak u wielu innych przykładach Walkirii, takich jak Sigrdrifa i Brynhildr, którzy zakochali się w śmiertelnych mężczyznach.

Jest też przykład z 19-stego wieku, gdzie Wilhelm Ryszard Wagner, wykorzystał i uwydatnił ten romantyczny aspekt u Walkirii w swoich teatralnych i operowych sztukach.

Ale naopowiadałem się o tych romantycznych przykładach i ludzkich aspektach Walkirii, teraz pora omówić ich bardziej demoniczne aspekty i naturę.

Praca demonów śmierci i tkanie bitew...
--------------------------------------------

Przedstawię w takim razie poemat Darradarljód, który pochodzi z dziesiątego wieku i jest częścią Njáls sagi.
Poemat opisuje scene Walkirii tkających materiał bitwy, mający na celu rozporządzeniem i dając dany wynik konkretnej bitwy. Ten przykład odnosi się też do aspektu przeprowadzania tkania i nawijania, dając szczegóły narzędzi i techniki, łącząc to z praktyką Seidr.

Jednakże w tym przykładzie narzędzia zostały zrobione z części ciał odnosząc się dalej do przeprowadzania aktu magii bitewnej.

W scenie opisanej w tym poemacie bierze udział dwanaście seidkonur, kobiet praktykujących Seidr i w tym przykładzie także będące Walkiriami, korzystając z magii bitewnej w przeróżne upiorne i destruktywne sposoby dając wyobrażenie danej bitwy i brutalności jaka się tam ukazuje.

Scena idzie tak...
Dwanaście mężczyzn jedzie w kierunku części domu należących do kobiet, gdzie kompletnie znikają, mężczyzna imieniem Dörrudur widzi to i rusza sprawdzić sytuację. Przez okno dostrzega dwanaście kobiet przygotowywało krosno obciążone osnową. (jest to element tkacki, który nakłada się na krosno)
Walkirie zakładają osnowę z jelit, używając męskich głów jako ciężarków, strzały służą jako bijaki(kolejne narzędzie tkackie), kiedy pręga przeszła od jednej do drugiej przez szopę, bili ją mieczami.

Jest to opis pracy bardzo powiązanej i bazującej na akcie tkania i nawijania w praktyce Seidr i wykorzystanie magii bitewnej, która w naturze w tym przykładzie wydaje się bliższa do nekromancji.

Magia bitewna była także bardzo ważną gałęzią sztuki Seidr, wpływając na bitwę w celu danego rezultatu. To właśnie robili Walkirie w tym poemacie.

Imiona Walkirii...
--------------------

Ważne jest też odnieść się do imion tych Walkirii oraz co oznaczają.
Imiona Walkirii w każdym przypadku odnoszą się do powiązanych z bitwą kenningów.(rodzaj przenośni w poezji starogermańskiej)

Przykładowo...
Hildr - Bitwa
Hjörþrimul- Odgłos miecza
Sanngridr - Bardzo brutalna
Svipul- Niestabilna
Gunnr- Wojna
Göndul- Wilk lub kostur magii

Jak widać wszystkie te imiona są powiązane z bitwą, wojną, magią bitewną oraz bardzo potwornymi emocjami i uczuciami, które pokazują się na polu bitwy.

Te Walkirie tkają bitwę i jej wynik poprzez zakładanie upiornego krosna z zakrwawionych ubrań wykonanych z ludzkich wnętrzności i głów, inkantując przy tym poruszając się do przodu i do tyłu w akcie tkania.

Jest przy tym odbiór okropnej atmosfery spragnionych krwi, krzyczących kobiet chętnych do walki i z dzikością tworząc rzeź.

Przy tym wszystkim widać dużo podobieństw do Norn, jednak w tym przypadku tkają oni los osób w bitwie, których wybrali na śmierć.

Kulty śmierci, kobiety oraz kwestie przechodzenia do Walhalii...
-----------------------------------------------------------------------

Tak więc jak widać, Walkirie były jednymi z najważniejszych bytów w przedchrześcijańskiej Skandynawii, odgrywając ważne rolę zarówno duchową oraz religijną zarówno dla kobiet jak i wojowników głównie.

Są powiązane z kultami śmierci oraz z losem, także mając przy tym funkcję przewodnictwa, będąc duchowymi istotami zabierających zmarłych wojowników do zaświatów.

Walkirie uosabiają kobiecego ducha, który prowadzi i chroni osoby oraz społeczeństwo.

Na niektórych pogrzebowych stelach i talizmanach, Walkirie są reprezentowane w bardziej "przyjemniejszy" sposób, w tradycyjnych kobiecych odzieżach czasami też mając przy sobie róg z miodem(napojem bogów).

Jednak w innych przypadkach mamy też talizmany i figury Walkirii ubranej do bitwy z tarczą i bronią w ręku, czy to topór, miecz, włócznia lub łuk oraz wyposażenie do walki.
https://lh3.googleusercontent.com/proxy/...BH6-dpkir5

https://lh3.googleusercontent.com/proxy/...u-w_Od4zds

https://i.pinimg.com/originals/dd/a2/5f/...f69736.jpg

A te archeologiczne artefakty były znajdywane w kobiecych grobach, co pokazuje, że kobiety nie tylko miały kontakt z Odynem i Seidr, ale także i z wojną samą w sobie.

Nie można zapomnieć, że Seidr było bardzo aktywnie powiązywane z kobietami, zwłaszcza kapłankami, Gydruj oraz to, że wiele religijnych czynności były wykonywane przez kobiety.

Dodatkowo kobiety były bardzo mocno zaangażowane w składaniu darów i ofiar dla bóstw płodności oraz innych bóstw, a niektórzy zarówno kapłani jak i kapłanki w sprawie płodności bywali z wysokiego czasami królewskiego urodzenia.

Kobiety miały wysoką reputacje, jako rytualni liderzy w sprawach ofiarnych i ceremonialnych, a kobiece kurhany były tylko dla osób o wysokiej pozycji społecznej.

Kiedy mowa o erze Wikingów kurhany były tworzone z całą pewnością, dla najlepszych i najpotężniejszych postaci w nordyckim społeczeństwie.
Przy tym można się odnieść do kurhanów z ery Wikingów dla kobiet.
Przykładowo kurhany Sognefjord w Bergen w Norwegii, większość z tych kurhanów w obszarze powstały dla kobiet, a ich groby zawierają mnóstwo broni, z czego najbardziej wytrwałą jest topór.

Topory oczywiście często wykorzystywane przez wojowników do walki, ale także symbolicznie znaczą wysoki status w społeczeństwie.

Nie oznacza to jednak zapewnienia, że te wszystkie kobiety były wojowniczkami, jednak jest bardzo widoczne nawiązanie do pojęcia walki, bitwy, wojny możliwe nawet magii bitewnej i ważnymi rolami w sztuce wojny.

Walkirie i wytłumaczenie kwestii z Nornami....
-----------------------------------------------------


Walkirie, przewijały się poprzez sagi zawsze odgrywając rolę Fylgjur, ale także powiązane są z Hamingją.

Walkirie nie są zawsze powiązane z bogami, ale także z ludźmi.
Przez ten aspekt Walkirie były postrzegane jako Fylgjur, indywidualne byty powiązane z losem. Czy też także jako projekcja czyjejś woli lub umysłu oraz także osobny duchowy byt, będący częścią ja osoby.

Jeśli ktoś jest zainteresowany tematem Fylgjur i Fylgja, to możecie poczytać to w innych moich postach w dziale Magii Nordyckiej.

Przez to także, że Walkirie są tkaczkami śmierci, bitew oraz rzezi, są także powiązane z motywem kruka.
Kruki są Fylgjur Odyna, przykładem tego są Hugin i Munin. To także odnosi się do postaci bogini Morrigan oraz ten sam motyw kruka i powiązanie ze śmiercią poprzez polegnięcie w bitwie lub samą w sobie bitwę i pobojowiska.

I pewnie się zastanawiacie, jak to się odnosi do Norn, gdy znane są tylko trzy?

Właśnie Norn bazując oczywiście na nordyckich źródłach i wiedzy, można wyciągnąć, że nie były tylko trzy.
Liczba trzy mogła przy tym, być dodana przez Snorriego Sturlusona, porównując je do wielu innych przykładów z różnych kultur.
Greckie Mojry, Rzymskie Parkie, Słowiańskie Rodzanice itd.

Trzy Norny są boskimi istotami, Snorri nie zapomniał o tym, że Norn jest wiele, nie tylko trzy, jednak zmienił te trzy w boginie w celu porównania ich do innych mitologicznych przykładów.
Pozostałe Norny nie dostały takiej uwagi i przez to nie uznaje się u nich boskich cech.

Odnosi się do tych Norn w źródłach, jednak nie uznaje w nich boskości.

Norny są bliskie do Walkirii w ich zadaniach i funkcjach. Jako, że jest bardzo wiele przykładów Norn. (z czego pare są córkami Thora w niektórych przypadkach)

Z tym myśleniem można uważać, że Norny były właściwie Walkiriami, nie wszystkie, ponieważ są duchowymi istotami zawsze powiązanymi z losem i przeznaczeniem, ale są grupy z innymi funkcjami, mimo to ciągle powiązanymi z losem.

Więc tak, niektóre Norny są Walkiriami, przez to także, że Walkirie wybierają poległych w bitwach, tkają gobelin bitwy, śmierci i rzezi, więc w ten sposób tkają los tych, którzy są naznaczeni przez śmierć.

Przez to Walkirie są Nornami, Nornami śmierci, wszystkie Walkirie to Norny, ale nie wszystkie Norny to Walkirie.

Ponieważ Walkirie są powiązane ze śmiercią i tych którzy są naznaczeni przez śmierć, jednak wiele innych Norn, ich zadania i funkcje nie są powiązane ze śmiercią, bardziej za to z narodzinami, uzdrowieniem, etapami życia i wieloma sprawami związanymi z losem osoby.

Można także odnieść się do Disir, które są podobnymi do Walkirii, strażniczkami i opiekunkami martwych.
Dodatkowo jest pare wzmianek, gdzie Walkirie są nazywane Herjans Disir, "Disami Odynami".

W innych źródłach Disir są nazywane "martwymi kobietami" lub Fylgjur, więc podsumowując Disir, jako grupa kobiecych istot powiązanych z losem oraz martwymi, a także ochroną, nawet płodnością itd.

Pośród tej grupy mamy Walkirie, a te Walkirie będąc w swoim aspekcie powiązanymi z konkretnymi kwestiami losu, automatycznie pokazuje ich ze strony należenia do Norn.

Oczywiście powtarzając przy tym, wszystkie Walkirie są Nornami, jednak nie wszystkie Norny to Walkirie, ponieważ Walkirie głównie odnoszą się tylko do bitwy, rzezi, wojny i śmierci, więc tylko pare z mnóstwa innych aspektów losu i nie wszystkie Norny są powiązane ze śmiercią w boju.

Jak już pisałem znacznie wyżej, Walkirie oryginalnie są Demonami śmierci, rzecz jasna nie w koncepcji demonologii chrześcijaństwa, a jako duchowe istoty, zarówno mogące być dobre i złe, zawsze powiązane ze śmiercią.

Śmierć i umieranie, brutalna i gwałtowna śmierć jest głównym aspektem pracy Walkirii.

Także ponawiając Walkirie dawne i dzisiejsze wydają się nie podobne do siebie, ponieważ oryginalny obraz poprzez kontakt z innymi kulturami i wymianie jej zaabsorbował cechy, dając im inną formę postrzegania ich.

Odyn w kontynentalnym germańskim pierwowzorze jest bogiem śmierci, wojny-ekstazy, był bogiem tych którzy zginęli podczas bitwy, którzy mieli brutalną śmierć.
Także jest to powodem, dlaczego jest znany jako Wódz Dzikiego Gonu, ponieważ ci którzy z nim jadą, są niespokojnymi martwymi, wojownikami którzy mieli gwałtowne śmierci na pobojowisku.

Jednak trzeba pamiętać, że Odyn nie jest jedynym wielkim bogiem wojny i śmierci, który jest znany, jest także Freja.

Freja pomimo wielu swoich domen i aspektów, także zawsze jest powiązywana z kultem zmarłych i jak powszechnie wiadomo w mitach, ona bierze część pokonanych w bitwach do siebie.
Jej sprawa nie różni się od Odyna i ona także ma swoje własne Walkirie, które już nie zabierają martwych wojowników do Walhalii, a prowadzą ich do Freji.

Pierwotnie Walkirie są demonami śmierci, tkaczkami oraz dawcami śmierci i kaźni, głównie powiązanymi ze śmiercią, gwałtowną śmiercią jako aspektem losu, ostatecznie określając je, jako Norny Śmierci.

I na tym kończy się trochę ciągnący się post o Walkiriach.

Mam nadzieje, że wszystko się podobało i jest zrozumiałe, jakby coś trzeba było wytłumaczyć albo coś jest nie jasne, proszę pisać śmiało i postaram się odpowiedzieć.

[Olimpia]

Walkirie zawsze mnie fascynowały, ale z tego co ja wiem to były córkami Odyna, a nie duchami. I musiały być dziewicami. Walkirie które nie dochowaly czystości tracily moce i nie mogly juz wrócić do Walhalli.

Jak zwykle bardzo pięknie i wyczerpująco napisany temat. Mamy najlepiej napisane artykuły nordyckie w całej Polskiej sieci.

[Nilvan]

Możliwe, że akurat tych treści nie znalazłem jeszcze odnośnie Wakirii, albo zwyczajnie skończyły mi się chęci na szukanie dalszych informacji.

Piszę z tego co uzbierałem i cóż kwestia interpretacji jest już osobista co do nich.
Przyjąłem bardziej swoje własne podejście do tego, jako że dla mnie są duchowymi istotami i doszukiwałem się różnych treści co do tego.

Nie mówię, że to co napisałaś jest nieprawdziwe, tylko że zwyczajnie mogłem tego nie znaleźć.