Wyznawcy Słowiańskich Bogów w Polsce

[Nikodem]

Wyznawcy Rodzimej Wiary Słowiańskiej w Polsce (2022 r.)

Wielokrotnie podchodziłem do tego tematu i próbowałem jakoś go ugryźć.
Dziś mało kto, poza słowianofilami, rekonstruktorami wczesnego średniowiecza i badaczami religioznastwa wie, że wierzenia dawnych Słowian są wciąż kultywowane w ramach współczesnej religii nazywanej „rodzimowierstwem”.

Na Forum, mamy cały dział dot. Magii Słowiańskiej, więc warto zdawać sobie sprawę, że za tym wszystkim stoi coś więcej niż jedynie mętne „widzimisie”.
Stoi za tym żywy, wciąż rozwijający się system wierzeń, przybierający różne i chaotyczne, choć zawsze zmierzające do usystematyzowania, formy.

Lata temu zamieściłem krótkie opisy Rodzimego Kościoła Polskiego, oraz ugrupowań „po drugiej stronie barykady”, czyli Związku Wyznaniowego Rodzima Wiara i wspólnot dawniej tworzących Konfederację Rodzimowierczą, a dziś będące zbiorem sympatyzujących gromad.
Jednak społeczność wyznawców wierzeń przedchrześcijańskich (słowiańskich i około słowiańskich) wciąż ewoluuje, powiększa się, przekształca, zmienia.
Coraz ciężej sprowadzać tzw. „środowisko rodzimowiercze” wyłącznie do tych dwóch stronnictw.

---------------------------------------
Sporym problemem, który ciąży nad rodzimowierstwem jest nastawienie „mainstreamowych” ugrupowań (czy raczej ich żerców) do faktu istnienia odmiennego podejścia do rodzimej wiary innego, niż same (sami) reprezentują.

Przejawia się to w kuriozalny sposób:
- przedstawiciele dawnej Konfederacji i niektórzy ich sympatycy nie uznają za rodzimowierców m.in. członków Rodzimego Kościoła Polskiego.
- natomiast część osób w RKPie, zbiorczo uznaje oponentów (często bez rozróżnienia kto i co) za „faszystów”, „nazistów”, czyli tzw. „rodzimonazioli”.
(w tak kontrowersyjnym miejscu warto zaznaczyć, że z czystym sumieniem ja, jako obserwator starający się obiektywnie ocenić każdą stronę – mógłbym z czystym sumieniem wymienić dwie (pośród kilkunastu – może dwudziestu-paru) gromady o tak skrajnych poglądach, że mogą być interpretowane jako „rodzimonaziolskie”)


----------------------------------------
Takie nieprzychylne nastawienie „większości dużych graczy” sprawia, że wielu „małych graczy” nie wychodzi z cienia i działa w zamkniętych społecznościach – jednak warto zwrócić uwagę, że zarówno małe, zamknięte grupy, jak i samotnicy utożsamiający się z rodzimą wiarą Słowian, wciąż są częścią środowiska.

____________________________
Rodzimego Kościała Polskiego szczegółowo omawiać nie będę, ponieważ informacje wypisane => TUTAJ, nie straciły aktualności.
(jeśli macie wiedzę o tym, że straciły – dajcie znać, poprawimy! ;] )


____________________________
Konfederacja Rodzimowiercza (opis jest tutaj => TUTAJ) już nie istnieje – jednak w linku zamieściłem jakiś czas temu komentarz do aktualnej sytuacji, która jest rozwojowa.
Należy też wspomnieć, że mimo braku Konfederacji, aktywnie funkcjonują oddziały Związku Wyznaniowego Rodzima Wiara.

-------------------
Warto zwrócić uwagę, że powoływany Związek Rodzimowierców Polskich RÓD nie angażuje wszystkich gromad stojących w opozycji do RKPu.
-------------------

W tej części środowiska panuje spora różnorodność podglądów – od tych bardzo konserwatywnych, po te bardziej liberalne.
Jednak cechą wspólną, jednoczącą wszystkie te organizacje jest bardzo silne oparcie religijności w źródłach historycznych – w czym dominują zdecydowanie grupy konserwatywne.

Niektóre ze wspólnot podjęły próbę pojednania się na nowej płaszczyźnie tworząc zręby tzw. „rodzimowierstwa tradycyjnego”.
(osobiście mam raczej mieszane uczucia do tej koncepcji, ponieważ prócz wielu wartościowych postulatów, zwraca ona szczególną uwagę na konieczność odpowiedniego pochodzenia etnicznego – co budzi niepokój i moim zdaniem, ma wyjątkowo kruchą podbudowę merytoryczną i teologiczną)


_____________________________
Także mamy dwa duże, wiodące stronnictwa.
Jednak w tle pojawiają młode, niezależne i bardziej otwarte na duchowość rodzimowiercze grupy, których nazw póki co wymieniać nie chcę – a które może, z czasem, przyczynią się do utworzenia realnej alternatywy w postrzeganiu rodzimej wiary – o ile nie zabraknie zapału i chęci do działania.


_____________________________
Na wyszczególnienie zasługują niezrzeszeni, wyznający rodzimą wiarę w domowym zaciszu.
Prócz samotników coraz liczniejszą grupę stanowią rodziny wprowadzające rodzimowierstwo do swoich domów, w ramach zastępowania chrześcijańskiego kalendarza liturgicznego.
To bardzo budująca tendencja, ponieważ prócz oczywistej różnorodności, prowadzi do zakorzenienia się obrzędowości domowej, naturalnej i oczywistej - będącej częścią każdego dnia - nie tylko w samych wyznawcach, ale i w ich dzieciach i pozostałych członkach rodziny.

Ma to o tyle dobry grunt, że obrzędowość rodzimowiercza w większości aspektów pokrywa się z tradycyjną, polską obrzędowością - która nabiera sensu i duchowego oraz magicznego kontekstu.

Otwarte pozostaje zagadnienie "czemu ci ludzie nie idą do gromad?"
Ale to może dobrze, że nie idą. ;]


_____________________________
Ciężko jest sprecyzować rolę i sens w rodzimowierstwie grup, które określają się jako „słowianowiercze”, abo „słowiańskie” - a zajmują się kultywowaniem wiary rodzimej, w oparciu o niezbyt przekonujące źródła – np. Wedy Słowiańsko-Aryjskie, wywody dot. Wielkiej Lechii i tym podobne. Z jednej strony ciężko odmówić szczerości i zaangażowania prostym wyznawcom, którzy dali się zmanipulować; ale z drugiej strony takie podejścia nie wiele ma wspólnego z przedchrześcijańską religią Słowian.
(oczywiście – jako system religijny, duchowy, czy nawet magiczny taka praktyka może mieć sens)
Mimo wszystko, warto zwrócić na nich uwagę, ponieważ ci ludzie... są. Oddają cześć tym samym bogom, aktywnie działają w swoich społecznościach i wyznają podobne wartości.
A że często cechują się „nawiedzonym sposobem bycia”, nadmierną ekscytacją, czy naiwnością?
Myślę, że to zdecydowanie mniej istotne.

-----------------------------------------------------

Obserwując środowisko rodzimowiercze przez ostatnie lata można zoobserwować postęp.
Zobaczymy za jakiś czas, w którą stronę się potoczy. ;]