O Jutrzence

[Irbis]

Wenus jest druga pod względem odległości od Słońca planeta Układu Słonecznego. Jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim widocznym na niebie, po Słońcu i Księżycu. Jest nazywa siostrą bliźniaczą ziemi... Jednym z związków chemicznych występującym na Wenus są gęste chmury kwasu siarkowego-dzięki czemu światło słoneczne odbija się od niej i stąd wenus świeci...
To tyle wiedzy naukowej...Dodam jeszcze że nazwa planety wzięła się od rzymskiej bogini miłości, Wenus. Z uwagi na fakt, iż na nocnym niebie widoczna jest ona tylko przez pewien czas (ok. 3 godziny) przed wschodem Słońca lub (ok. 3 godziny) po zachodzie Słońca nazywana jest także Gwiazdą Poranną (Jutrzenką) lub Gwiazdą Wieczorną.
Astronomiczny symbol Wenus jest tym samym, którego w biologii używa się do oznaczania płci żeńskiej: jest to koło z małym krzyżykiem poniżej. Symbol Wenus oznacza także kobiecość, a w zachodniej alchemii odpowiada miedzi; polerowana miedź była w starożytności używana do tworzenia luster, a symbol bywał interpretowany jako lustro bogini
A teraz jej utożsamiania z kultem religijnym...


Wiadome jest że jako jeden z najjaśniejszych obiektów na świecie był widziany już z ziemi w czasach prehistorii... I właśnie od tych czasów aż do dzisiaj Jutrzenka była i jest objęta kultem religijnym.
Jej kult i utożsamianie z bogami miało miejsce między innymi w kulturze:
-Babilończyków
-Egipcjan
-Greków
-Rzymian
-Persów
-Majów
-Aborygenów
-W kulturze wschodniej (Chińskiej, Japońskiej, Koreańskiej, Wietnamskiej)
-Wedyjczyków

Teraz po trochę przybliżę każdą z kultur i jej utożsamianie z Wenus...

BABLILONIA

Babilończycy nazywali ją Ishtar od imienia bogini będącej ucieleśnieniem kobiecości i miłości. W mitologi mezopotamskiej Isztar była boginią wojny i miłości. Jej kult rozprzestrzenił się szeroko na terenach bliskiego wschodu. Była czczona w mieście Uruk (jednym z 4 pierwszych miast Ur,Uruk,Eridu,Lagasz) w świątyni E-anna ("Dom nieba"). Lecz sumeryjskie imię Ishtar to Inana - "Pani Nieba".
W Babilonie za czasów króla Meli-Szipaka była utożsamiana z ośmioramienną gwiazdą, a także pentagramem.

Ciekawym faktem jest że ruch Wenus względem ziemi tworzy jakby pentagram...


STAROŻYTNY EGIPT

Starożytni Egipcjanie wierzyli, że „gwiazda poranna” i „gwiazda wieczorna” to dwa odrębne obiekty, nazywając je odpowiednio Tioumoutiri i Ouaiti. Jeden z pisarzów rzymskich Pliniusz Starszy utożsamiał Wenus ze Izydą.

STAROŻYTNA GRECJA I RZYM

Starożytni Grecy uznawali ją za dwa ciała: poranne Fosforos (gr. Φωσφόρος Phōsphóros "niosący światło") lub Heosforos (gr. Ἐωσφόρος Heōsphóros "niosący świt") i wieczorne Hesperos (gr. Ἓσπερος Hesperos "wieczór"). Przed okresem klasycznym odkryli oni, że jest to jedna planeta i nazwali ją imieniem bogini miłości, Afrodyty. Nazwa Hesperos została później przetłumaczona na łacinę jako Vesper (wieczór), nazwa Phosphoros jako Lucifer (niosący światło).

Rzymianie, zgodnie z grecką tradycją, nadali planecie imię bogini miłości Wenus-stąd nazwa planety.

Jutrzenką nazywano także boginię Eos -była uosobieniem zorzy porannej, brzasku i świtu jedna z tytanid, utożsamiana z Hemerą i rzymską Aurorą.Należała do drugiego pokolenia tytanów. Była bóstwem związanym z kultem jutrzenki. Według wierzeń starożytnych Greków każdego świtu przemierzała niebo na lekkim rydwanie, zaprzężonym w parę białych lub różowych koni

PERSJA

W mitologii perskiej przedstawiano ją jako boginię Anahita. W niektórych tekstach w języku pahlawi bóstwa Aredvi Sura i Anahita są traktowane jako odrębne. Pierwsze jest uosobieniem mitycznej rzeki, a drugie to bogini płodności, która jest związana z planetą Wenus. W innych opisach pojawiają się jako jedna bogini, Aredvi Sura Anahita lub Anahita, np. w zoroastryjskiej księdze Wielki Bundahiszn. Jednak na podstawie 10 hymnu (Mihr Jaszt) Awesty jest możliwe, że pierwotnie planetę wiązano z Mitrą. W języku perskim nazwa planety brzmi „Nahid”, i pochodzi od Anahity, poprzez nazwę w języku pahlawi, Anahid.

CYWILIZACJA MAJÓW

Planeta Wenus była ważna także dla cywilizacji Majów, która opracowała kalendarz religijny oparty w części o ruchy tej planety. Majowie wierzyli, że ruchy Wenus określały czas sprzyjający takim wydarzeniom jak rozpoczęcie wojny. Nazywali ją Noh Ek, „wielka gwiazda” i Xux Ek, „gwiazda-osa”. Majowie znali okres synodyczny planety z dokładnością do setnych części dnia[126]. Masajowie nazywają planetę Kileken, w ich ustnej tradycji istnieje poświęcona jej opowieść pod tytułem Chłopiec-sierota

PLEMIONA ABORYGENÓW

Wenus zajmuje ważne miejsce w kulturze australijskich Aborygenów, takich jak lud Yolngu z północnej Australii. Yolngu zbierali się po zachodzie słońca w oczekiwaniu na wschód Wenus, którą nazywają Banumbirr. Wierzyli, że we wczesnych godzinach przed świtem widać linę światła, łączącą ją z Ziemią (prawdopodobnie interpretują tak światło zodiakalne); dzięki tej linie, z pomocą bogato dekorowanego „słupa gwiazdy porannej”, ludzie mogą porozumieć się ze swoimi bliskimi zmarłymi i przekazać im, że nadal ich kochają i pamiętają o nich. Banumbirr jest też ważnym duchem-stwórcą w opowieściach z czasu snu, powołała ona do życia i nadała nazwy wielu stworzeniom.

NA WSCHODZIE

W astrologii wedyjskiej planeta znana jest jako Śukra, co oznacza „czysta” lub „jasność” w sanskrycie. Jako jedna z dziewięciu Nawagraha, ma wpływ na bogactwo, przyjemność i rozród; jest synem Bhrigu, nauczycielem Dajtjów, i guru Assurów. We współczesnych językach chińskim, koreańskim, japońskim i wietnamskim planeta jest określana jako „metalowa (złota) gwiazda” (chiń. 金星, kor. 금성, jap. 金星, wiet. Sao Kim), w oparciu o filozofię Wu xing. Klasyczna astronomia chińska przyporządkowywała Wenus kolor biały, kierunek zachodni i siłę męską.

źródło:głównie wikipedia.pl

A teraz troszkę o Lucyferze

Nazwa Hesperos została później przetłumaczona na łacinę jako Vesper (wieczór), nazwa Phosphoros jako Lucifer (niosący światło).

Więc wiadomo skąd już "zajumał" KK Lucka...

W nomenklaturze chrześcijańskiej imię to pojawiło się najprawdopodobniej po raz pierwszy w łacińskim przekładzie Biblii dokonanym pod koniec IV w. n.e. przez św. Hieronima ze Strydonu, zwanym Wulgatą.
Znajduje się ono w:

Księdze Izajasza 14,12. W oryginalnym tekście hebrajskim występuje ono jako helel ben-szachar (הילל בן שחר po hebrajsku). Helel oznacza planetę Wenus, zaś ben-szachar to świetlisty syn poranka.

2 Piotr 1:19 "I mamy mocniejszą mowę prorocką, której pilnując jako świecy w ciemnem miejscu świecącej, dobrze czynicie, ażby dzień oświtnął, i jutrzenka (lucyfer) weszła w sercach waszych."



Legenda o Lucyferze.

Legendy z samej stolicy apostolskiej mówią, że kobiecy demon Lewiatan był więziony w podziemiach Rzymu z rozkazu papieża Sylwestra. Według starej Legendy, Lucyfer na początku istnienia Świata zapałał miłością i pożądaniem do pewnej ziemskiej kobiety. Został jednak strącony do otchłani, przez co nie mógł wyjść do niej, na ziemię. Anioły Światłości, widząc jego tęsknotę, zdecydowały się poprosić Boga, by Lucyfer mógł się związać z kobietą, którą kochał. Po wielu namowach, anioły zdołały Go przekonać. Jednak decyzja Boga była taka, że Upadły Anioł może wychodzić na ziemię raz na sto lat. W ten sposób Lucyfer został upokorzony, ponieważ po stu latach spędzonych w Otchłani, gdy wreszcie wolno mu było wyjść na ziemię, owa kobieta już dawno zakończyła życie. I tak Legenda głosi, że raz na sto lat Lucyfer błąka się po Ziemi, tęskni, szukając tej, która już dawno odeszła.


A teraz najlepsze.
Skoro Lucyfera ukradzionego z innych religii, można powiedzieć boginię miłości... KK "zamienił" w złego anioła... to dlaczego Jezus nazwał się gwiazdą poranną (Jutrzenką) ??? Tak, tak już daje cytaty z Biblii...

Księga Apokalipsy:
"Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, by wam zaświadczyć o tym, co dotyczy Kościołów. Jam jest Odrośl i Potomstwo Dawida, Gwiazda świecąca, poranna" (Ap 22:16).

List św.Piotra:
"Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna /(łac.) lucifer/ wzejdzie w waszych sercach" (2 P 1,19).

Czyżby to wszystko miało mieć charakter eschatologiczny ?

A teraz coś od Jana Pawła II:
W tradycji chrześcijańskiej gwiazdą poranną jest nazywana Maria z Nazaretu. Jan Paweł II w encyklice Redemptoris Mater nauczał, że poprzez swe niepokalane poczęcie. Maria była jakby zwiastunką nadchodzącego odkupienia. Porównał ją do gwiazdy porannej, która odbijając światło słoneczne, zwiastuje bliski wschód słońca:

"Wówczas, gdy definitywnie przybliżyła się „pełnia czasu”, gdy zbawczy adwent Emanuela stał się bliski swego wypełnienia, Ta, która została odwiecznie przeznaczona na Jego Matkę, była już na ziemi (...) pośród „nocy” adwentowego oczekiwania zaczęła świecić jako prawdziwa „Gwiazda zaranna” (Stella matutina). Istotnie, tak jak gwiazda owa, „jutrzenka”, poprzedza wschód słońca, tak Maryja, od swego Niepokalanego Poczęcia, poprzedziła przyjście Zbawiciela, wschód Słońca sprawiedliwości w dziejach rodzaju ludzkiego" (Redemptoris Mater, 3).

[~Amber]

Irbis skupiłam się na tekście o Isztar - Inana - Izyda, bo mnie ciekawi. Ale czy potrafisz może wyjaśnić skąd się wzięła różnica w pisowni "Isztar" a "Ishtar"? Ja używam formy "Ishtar" i tą uważam za prawidłową. Pozdrawiam.

[Żmijewic]

Chodzi o oddanie brzmienia "sz". Gdy czytać zgodnie z normami j. angielskiego, poprawnie będzie Ishtar. Dla j. polskiego naturalniej wygląda zapis Isztar.

P.S. Jutrzenka/gwiazda zaranna była czczona i u nas, są nawet teksty ludzi dawniej zwracających się bezpośrednio do niej lub do postaci z nią związanej. Później przeszło to w dużej mierze na kult maryjny.