Medytacja ta jest najlepsza w miejscu, w którym oczywiście rosną drzewa. Najbardziej efektywna bywa w kręgu podobnie myślących przyjaciół. Zacznijcie od zorientowania się w pozycji Słońca i Księżyca. Ustalcie kierunki świata i ich związek z waszym kręgiem. Prześlijcie błogosławieństwo i modlitwę duchom wszystkich czterech stron świata i podziękujcie im za pomoc i przewodnictwo. Gdy poczujecie, że dostroiliście się do energii przestrzeni, w której się znajdujecie, zamknijcie oczy. Obecność przewodnika, osoby "opowiadającej" poszczególne etapy medytacji jest pomocna w utrzymaniu wszystkich w stanie koncentracji. Należy zacząć od uświadomienia sobie swoich stóp; trzeba odczuć jak spoczywają na ziemi. Następnie musicie zacząć wyobrażać sobie, że nogi wydłużają się i zanurzają w gruncie. Zobaczcie wyraźnie korzenie palcowe i drobne korzenie wiązkowe, które się wiją i rozprzestrzeniają, aby zakotwiczyć się w glebie. Zauważcie swą nową świadomość energii Ziemi, prądów siły magnetycznej i światła. Odkryjcie swą świadomość obecności wody i wszystkich tych drobnych organizmów, które żyją i rozwijają się w ziemi. Pozostawiwszy swe korzenie mocno zakotwiczone, należy podnosić świadomość wzdłuż pnia. Poczujcie soki krążące w waszym żyjącym drzewie i swoją reakcję na wiatr i światło słoneczne. Teraz można zacząć uświadamiać sobie najwyższe gałęzie, poczuć jak liście odwracają się i szukają światła. Przewodnik może polecić uczestnikom koła wznieść ramiona i na podobieństwo fali poruszać dłońmi w czułych, pełnych gracji ruchach, by lepiej uchwycić wrażenie wietrzyku i słońca. Na tym etapie mogą się wydarzyć różne rzeczy. Pewnego bezwietrznego dnia w środku zimy ujrzałam, jak drzewa wokół mnie zaczęły się chwiać i poruszać. Słyszałam wyraźnie trzaskające dźwięki i wiedziałam, że drzewa komunikują się ze mną. Spróbujcie sami. Medytację kończy się prowadząc cały jej proces w odwrotnym kierunku, najpierw wciągając liście i gałęzie, a następnie korzenie. Wtedy należy podziękować wszystkim stronom świata i pobłogosławić je za pomoc i obecność. I wreszcie zdobywszy nowy rodzaj wrażliwości na swych przyjaciół - drzewa, oddalcie się.

Źródło: http://paganwheel.w.interia.pl/magia/drz...tacja.html

Raz kiedyś zdecydowałam się na taką medytację. Była dla mnie trudna, bo jakoś nie przekonałam się jeszcze do obcowania z przyrodą i wiązania tego z medytacją.. Ale to takie nowe, fajne "zaskoczenie", którego się nie spodziewałam. Taka medytacja to zupełnie coś innego, różni się od tej którą praktykuję na codzień ale jednak warto spróbować.