Wyznanie wiary

[VerumPL]

Bardzo przydatne przy magii słowiańskiej polecam.

Wersja skrócona:
Słowiańska Wiara to Ziemia, to Matka, to Prochy Przodków.
Słowiańska Wiara to Woda, to Krew, to nasze Dziedzictwo.
Słowiańska Wiara to Ogień, to Siła, to Duszy Oczyszczenie.
Słowiańska Wiara to Wiatr, to Pamięć, to Wieczny Czas.
Słowiańska Wiara to Cześć Bogom oddana, to Trzeba, to Sława.
Słowiańska Wiara to Plon z Płodnej Ziemi, to Cykl, to Obrzęd.
Słowiańska Wiara to Ostatnie Tchnienie Przodków, to Pierwsze Potomstwa Słowa.
Słowiańska wiara to Dąb i Lipa splecione razem, to Rodzina, to Związek.

Rozszerzona:
1. Słowiańska Wiara to Ziemia, to Matka, to Prochy Przodków


Mokoszy błogosławiona
Brzemieniem ziaren i jagód,
Wyszliśmy z Twojego łona,
Zapłodnił je złoty Swaróg.

Mokoszy, matko łaskawa,
Dajesz nam pokarm i życie
Od Ciebie powszednia strawa
A w Tobie nasze ukrycie.

Mokoszy matko łagodna,
Wybaczasz nam nasze winy
Potężna, wieczna i płodna
Zielonooka Bogini.

Mokoszy, matko zraniona
Hojne Ci dary złożymy,
Wyszliśmy z Twojego łona
I tam po śmierci wrócimy.


2. Słowiańska Wiara to Woda, to Krew, to nasze Dziedzictwo.


Jak krew płynie woda srebrzystym strumieniem,
Opada na ziemię i wraca pod chmury,
Napełnia podziemia, powietrzne przestrzenie,
Formuje doliny i porusza góry.

Głos krwi dzikie zwierzę w człowieka zamienia
I opromienia ludy i narody,
Uczy wolności, trwa przez pokolenia,
Aby dopełznąć do tronów swobody.

Kropla drąży skały, a krew serca drąży,
Pulsuje w pamięci chwała dawnych wieków,
Nasze dziedzictwo w naszych żyłach krąży
Żar i tęsknotą wciąż budząc w człowieku.


3. Słowiańska Wiara to Ogień, to Siła, to Duszy Oczyszczenie.


Patrząc w blask ogniska, które jasno płonie
A jego języki wciąż żarem się sycą,
Pamiętaj; ze Słońca narodził się płomień
I ziemię zapłodnił krwawą błyskawicą.

W ogniu jest moc dziwna i jest czar zaklęty,
Bo choć okiełznany od wieków nam służy,
Wystarczy iskierka by żaru odmęty
Powstały by szaleć, pożerać i burzyć.

Ogień ma moc sprawczą, bo paląc oczyszcza,
Potęgą pięknego, dzikiego żywiołu,
Mocnych wciąż hartuje, wzmacnia i wywyższa,
A słabych zamienia na garstkę popiołu.


4. Słowiańska Wiara to Wiatr, to Pamięć, to Wieczny Czas.


Wiatr wniwecz miałkie rzeczy obraca,
Oprze się jego zrywom sól ziemi,
Nic co jest ważne się nie zatraca,
Gdyż sięga rdzenia splotem korzeni.

Czas wniwecz miałkie rzeczy obraca,
Cykl się dopełnia, Wieczność przemija,
Bo wszystko stygmat śmierci naznacza
I bezlitosnym jadem zabija.

Lecz nieśmiertelność w tym się kryje,
Choć czas oblicza świata zmienia,
W tym jak umiera się i żyje,
By przykład dać na pokolenia.


5. Słowiańska Wiara to Cześć Bogom oddana, to Trzeba, to Sława.


Dawny panteon zda się trwać w uśpieniu,
Minął dla niego czas złotej jesieni,
Lecz kto nie wierzy, ulega złudzeniu;
Wiosną wyrośnie kwiat ze zmarzłej ziemi.

Kiedyś nadejdzie nowych czasów powiew,
To co umarłe na nowo się zrodzi,
Ze snu długiego zbudzą się Bogowie,
Silni i władczy, potężni i młodzi.

My ich wzywamy z otchłani przeszłości,
Dla nich jest obrzęd i pieśń i ofiara,
Bo nie przeminął dla nich czas wielkości,
Kiedyś powróci znów Słowiańska Wiara.


6. Słowiańska Wiara to Plon z Płodnej Ziemi, to Cykl, to Obrzęd.


Kiedy znów czasu dopełni się miara,
Ten co siał zbierze ciężkiej pracy plony,
Efekt swych trudów, wysiłków i starań,
Potem i trudem jego rąk karmiony.

Później nadejdzie czas odpoczywania,
Dla Matki Ziemi i dla wszystkich ludzi,
Obrzęd jest znakiem od czasów zarania,
Że coś umiera lub ze snu się budzi.

Cykl się dopełnia w przyrodzie od wieków
W trafnym porządku wszechwładnej natury,
W ziemi, w roślinach, zwierzętach, w człowieku,
W wodnej otchłani i wnetrznosciach góry.


7. Słowiańska Wiara to Ostatnie Tchnienie Przodków, to Pierwsze Potomstwa Słowa.


Ci, co odeszli w mgliste dale
Naszej przeszłości i pamięci,
Będą bytować w wiecznej chwale
W pieśń i legendę swą zaklęci.

Ci zaś co się narodzić mają,
Nie będą tylko pustą kartą,
W nich dawnej sławy dni przetrwają,
Utworzą rysę niezatartą.

Bo choć się wszystko wciąż przemienia
I choć są kruche ludzkie kości,
Nic tak naprawdę się nie zmienia,
A przyszłość czerpie wciąż z przeszłości.


8. Słowiańska wiara to Dąb i Lipa splecione razem, to Rodzina, to Związek.


Stojąc samotnie pośród wirów życia
Czujemy gorzki posmak bezsilności,
Do śmierci samej, od chwili powicia
Potrzebujemy wciąż ludzkiej bliskości.

Nasi najbliżsi - oś naszego świata
Choć czasem szarpią nas gniew i niezgody,
Moc niesie ich bliskość, a ból ich utrata,
To krew zawsze gęstsza od wody.

Trwamy więc przy sobie, spojeni jednością
Z naszym związkiem, plemieniem, opolem, rodziną
Dzięki nim stąd możemy odchodzić z pewnością,
Że dzieła rąk naszych i pamięć nie zginą.


Bardzo przydatne sam polecam wprowadza nastrój ułatwia kontakt z Bogami i daje ogólne pojecie o rodzimej wierze, nie polecam do klątw, można używać do zmian pogody, do wielbienia Bogów oraz wysyłania do nich próśb o pomoc.
Proszę by stosowali tylko rodzimowiercy, nie kradnijcie naszej kultury i nie dostosowujcie jej pod siebie, moich Bogów się błaga i prosi jeśli naprawdę się tego potrzebuje i ma w tym jakiś cel, proszę nie nadużywać ich dobroci oraz szanować, bo oni potrafią się gniewać i to cholernie.

[VerumPL]

Czekam, moi Bogowie mają tylu potężnych wołchów za sługów że wybierają sobie kogo wysłuchują bo chcą by to co zrobią ich wierni było mądre i pożytecznie. Czekam każdy może wierzyć w co chcę , ale tylko rodzimowiercy powinni to stosować, do tego też trzeba mieć odpowiednie przygotowanie wątpię byś je miał a o przygotowaniu chciałem napisać.

Jeśli Bogowie to dla ciebie elektrownia to moi na pewno cię nie wysłuchają bo są starsi, potężni oraz nauczeni tego że ludzie ich szanują i kochają, dlatego tylko takich wysłuchają.

[Olimpia]

VerumPL ma rację, Bogowie wcale nie muszą Cię wysłuchać a nawet mogą Ci zajść za skórę jak coś się im podobać nie będzie.

[Feras]

Jak sobie pomyśle że nasi przodkowie odrzucili tą epicką religię dla chrześcijaństwa i jakiegoś tam "Jezuska" to się wzdrygam...

[Olimpia]

Nie ich wina... Bali się, chcieli chronić siebie i swoje rodziny... Przecież byli nawracani mieczem.

Gdyby mi ktoś dał wybór: wierz w to co ja albo Twoje dzieci zginą to bym wybrała wiarę... I nauczyła tej wiary moje dzieci aby tylko były bezpieczne... Każdy kochający rodzic by tak postąpił.

[VerumPL]

Olimpia dobrze mówi, a teraz znowu ludzie nawracają się na rodzimą wiarę jak ja, bo takie zagrożenie już nie istnieje.

[wojewok]

Bo chrześcijaństwo to była od początku głupota (bez obrazy). Kto chce, niech wierzy, a nie zmuszanie ludzi do wiary siłą. I właśnie dzięki Wam słowiańska wiara staje się popularna. Dziękuje wam za to.

[VerumPL]

Amaedea, pewnie do dziś są tajne grupy, tylko dziś rodzimowiercy nie uznają jednego zwierzchnictwa przez co to wszystko popaćkane, ale ja opiszę to co widziałem w Nawii, w Jawi oraz Prawii. Dzięki pomocy Nikodema, zacznę nad tym pracować i wydam książkę. Książka nie będzie oparta na faktach, tylko na magicznych doświadczeniach, a jak nie znajdę wydawnictwa to po prostu wrzucę na forum i poproszę Olimpię jak już zbiorę informacje o osobny dział do tego, ale na razie jeszcze nic nie zrobiłem, dlatego dlatego nie mówmy hop.

Oczywiście oprócz tajnych grup, z dziada pradziada są jeszcze te jawne.

[VerumPL]

Co racja to racja, nie wolno na drobne się rozbijać.
Amaedea, a Ty praktykujesz magię słowiańska czy po prostu czytasz?
Dziś poznałem jedną osobę ją praktykującą i to tyle zmieniło, że z chęcią poznam następną.

[BPW]

Nie ich wina... Bali się, chcieli chronić siebie i swoje rodziny... Przecież byli nawracani mieczem.

Gdyby mi ktoś dał wybór: wierz w to co ja albo Twoje dzieci zginą to bym wybrała wiarę... I nauczyła tej wiary moje dzieci aby tylko były bezpieczne... Każdy kochający rodzic by tak postąpił.

Niestety tak było. Religia słowiańska jest piękna, powinni o niej uczyć w szkołach. A co najważniejsze, szeptuchy i szeptunki w religii słowiańskiej utrzymywali się sami. A w nowej religii to ksiądz to utrzymywany był nagle przez ludność.

Kolejną różnicą było to, że religia słowiańska nigdy nie wykluczała nauki, chrześcijaństwo to robiło i wiele ludzi zginęło aby dowieść coś nauce. A w zamian (i to nie wszyscy) otrzymali marny tytuł świętego/błogosławionego po około pięciuset latach.