Seraf/Serafin

[Irbis]

Pochodzenie nazwy Serafin:

Hebrajski rzeczownik שרף (saraf) zwykle łączony jest z czasownikiem להישרף (lehisaref) oznaczającego spalać się się, płonąć. W ten sposób sugerowano, że serafini to istoty mające jakiś związek z ogniem (powstały z bezdymnego ognia),tym samym można tłumaczyć Serafin jako ogień.

Serafini także jak Cherubowie nie pełnią funkcji posłańców.
Według podziału dokonanego przez św. Ambrożego na chóry anielskie, serafini są najpotężniejsi i stoją na samej górze hierarchii anielskiej. Zaliczają się do triady kontemplacji (najbliżej boga), równowaga oraz pierwszy chór anielski (najwyższy).
Serafini są najbliżej Jahwe, górują miłością nad innymi aniołami, nieugięcie i nieustanie chwalą swojego boga słowami "Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały".

Wygląd:
-mają postać ludzką .
-mają 3 pary skrzydeł (jedną parą zakrywają swoje twarze na znak pokory przed Jahwe).
-serafini są aniołami ognistymi.
-manifestują się szybko w świecie fizycznym.
-mają brylantowo- złote światło w oczach (które również promieniuje od ich ciała).

Opisy z Pisma Świętego:
Księga Izajasza 6, 2-3

"Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał.
I wołał jeden do drugiego:
«Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów.
Cała ziemia pełna jest Jego chwały». "

Prawdopodobnie w księdze Ezechiela gdy są opisywane Cheruby znajduje się również opis Serafina.

Księga Ezechiela 1, 26-28

"Ponad sklepieniem, które było nad ich głowami, było coś, o miało wygląd szafiru, a miało kształt tronu, a na nim jakby zarys postaci człowieka. Następnie widziałem coś jakby połysk stopu złota ze srebrem, . Ku górze od tego, co wyglądało jak biodra, i w dół od tego, co wyglądało jak biodra, widziałem coś, co wyglądało jak ogień, a wokół niego promieniował blask. Jak pojawienie się tęczy na obłokach w dzień deszczowy, tak przedstawiał się ów blask dokoła. Taki był widok tego, co było podobne do chwały Pańskiej.

Prawdopodobnie również Mojżeszowi w krzewie gorejącym ogniem ukazał się serafin.

Księga Wyjścia 3, 2-6

"Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. [Mojżesz] widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: «Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?» Gdy zaś Pan ujrzał, że [Mojżesz] podchodził, żeby się przyjrzeć, zawołał niego ze środka krzewu: «Mojżeszu, Mojżeszu!» On zaś odpowiedział: «Oto jestem». Rzekł mu [Bóg]: «Nie zbliżaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą». Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga."

Najwyższym Serafinem jest Metatron, jest drugi po Jahwe w niebie, prawdopodobnie Lucyfer był również serafinem przed "odejściem".

[Acarin Czarny Kruk]

Od siebie chciałbym dodać trochę informacji. Według słowiańskiej " Księgi Henocha" serafini mają 3 pary skrzydeł i cztery twarze. Według " Apokalipsy Mojżesza" ryczą straszliwie jak lwy. Tomasz Akwinata nazywa ich "przyjaciółmi Boga".

Metatron - " Przyjaciel Boga" tradycyjnie najwyższy wśród aniołów. Król Aniołów, Książę Bożego Oblicza, Wielki Kanclerz Nieba, Anioł Przymierza, Opiekun Ludzkości, Niebiański Skryba. Według słowiańskiej " Księgi Henocha" ma 36 par skrzydeł, płomienne ciało pokryte oczami, i ogniste spojrzenie. Ponoć to on walczył w Penuel z Jakubem i on powstrzymał Abrahama przed złożeniem w ofierze Izaaka. Literatura okultystyczna przydała mu brata bliźniaka zwanego Sandalfon.