Dzieci i ich Umysły

[~Misiek]

Witam.
Jakoś niedawno dowiedziałem się od mojego ojca, że kiedyś jak byłem mały (3-4 latka) biegłem i uderzyłem się w głowę o kant stołu, jak wstałem z podłogi miałem bardzo duże wgniecenie w czaszce. Moi rodzice myśleli że już po mnie, lecz jak wstałem powiedziałem im "nie martwcie się o mnie lecz martwcie się o siebie" i poszedłem się położyć do łóżeczka. Nawet nie płakałem, nie rozciąłem głowy ani nic. Na drugi dzień nie było śladu po wgnieceniu, ani sińca, ani nic, zwykłe piękne czółko Miśka.
Chce wiedzieć co o tym myślicie i czy tylko dzieci zazwyczaj maja takie zdolność, czy też ja nadal mogę "bawić" się w takie coś.

[~UtkaneZWyobrazen]

Wiesz, organizm dziecka jest bogaty w komórki, które szybko regenerują nasz organizm, generalnie organizm młody szybko się regeneruje. Dzieci też inaczej patrzą na wypadki, bo nie zdają sobie sprawy z powagi i skutków jakie mogą nastąpić.

[wena]

Chcesz się bawić w takie coś, przypomnę Ci historie niedawną której też dotyczył kant...
O tej Madzi czy jakoś tak, jak ta afera była że ona uderzyła w kant i rodzice powiedzieli policji że ją porwali i jakoś tak pamiętasz??? Widzisz, nie wszystkie dzieci mają tyle szczęścia. Ktoś Cie musi lubić, albo masz inne zadanie na tym świecie...

Radze ci nie próbować eksperymentować z szybką regeneracją chyba ze małych ran. Co więcej umysł
dziecka ma nie tak przyswojone prawa tego świata jak nasz starych byków ponoć są przypadki kiedy dzieciom odrastały kończyny palce itp. ale to przypadki i wysnuto na ich temat różne teorie...