Wodniki (Kappa)

[Kasai]

Kappy początkowo nazywano 'kawako' czyli 'rzecznymi dziećmi', odpowiedzialne były za wszelkiego rodzaju utonięcia jako groźne, wodne istoty atakujące przypadkowych przechodniów spacerujących brzegiem rzeki, a także osoby znajdujące się na ich terenach. Według mitologii wyzywały ludzi na pojedynki uważając się za mistrzów sumo.

Wygląd:
Wyobraża się je jako niziutkie stworzenia o szarej, zielonej, rzadziej czerwonej skórze o budowie ciała mieszczącą w sobie cechy zwierząt wodnych i lądowych. Palce czterech kończyn łączy błona, pyszczki przypominają małpie, ale na miejscu ust mają dzioby podobne do kaczych. Na czubku pokrytej krótkimi włosami głowy znajduje się wgłębienie podobne do talerza napełnione wodą, które według wierzeń umożliwia im życie na lądzie. Istnieją dwa wzorce wyglądu ciała kappy:
1. Przypomina ciało mały i jest cały pokryty włosami.
2. Podobne do żółwia ze skorupą i zielono-żołtymi łuskami.
Kappy są bardzo silne i człowiek nie ważne czy jest na lądzie czy na ziemi nie ma z nimi szans. Jedyną możliwością uwolnienia się od tego demona było wylanie z jego miseczki na głowie wody. Można było w bardzo łatwy sposób tego dokonać nisko kłaniając się mu. Demon odwzajemnia ukłon przez co cenne zapasy wody wylewają mu się, a on wyczerpany jest zmuszony do powrotu do naturalnego środowiska.
W wodzie stają się przezroczyste, przez to nie można ich zobaczyć gdy podpływają do swojej ofiary by następnie ją utopić.
W XVII wiecznych księgach wymieniano je jako naprawdę istniejące zwierzęta.

Miejsca związane z kultem Kapp:
W Yatsushiro, miejscu gdzie Kappy wyszły po raz pierwszy na japoński ląd ustawiono wielki głaz mający upamięniać te istoty. Do dziś celebruje się tam święto Kapp (Kappa Matsuri) mające na celu poprzez skałdanie ofiar oraz modlitwy ustrzec przed utonięciem kolejnych nieszczęśników.
W miejscowości Tanushimaru położonej w dorzeczu rzeki Kose czczone są tam jako bóstwa wody mające ustrzec ludzi przed tym żywiołem.

Pierwsze Kappy:
Jedna z legend o ich początkach mówi, że pochodzą z 'ludu rzecznego' podbitego przez Yamato.
Inna legenda mowi, że pierwsza ich rodzina przybyła z Chin na wyspę Kiusiu gdzie postanowiły się osiedlić, a wkrótce po tym rozmnożyły się. Stanowiły one poważny problem dla ludzi bo topiły ludzi i kradły konie, dlatego okoliczny władca postanowił wysłać przeciwko nim wyprawę karną. Na tą wieść 9tys Kapp uciekło do sąsiedniej prowincji.
Inne źródła donoszą, że zostały stworzone przez człowieka. Budowniczy i rzeźbiarz Hidari Jingorō miał postawić rezydencję dla możnego władcy, jednak zorientował się, że ma za molo robotników i nie zdąży z pracą na czas. Zrobił kukły ze słomy i ożywił je swoim oddechem zyskując nowych pracowników. Po zakończonej pracy wrzucił niepotrzebne mu już kukły do wody, a te w zemście zaczęły topić ludzi i żywić się ich wnętrznościami.
Oczywiście istnieje dużo więcej legend na temat ich początków.

Kappy jako niewidzialno towarzysze dzieci:
Kappy były znane przeważnie ze swego okrucieństwa, ale zdarzoło się, że zaprzyjaźniały się z dziećmi. Bawiły się z nimi w wodzie, uczyły pływać, a w zamian były zapraszany do domów na poczęstunek. W obecności osób dorosłych stawały się niewidzialne a o ich obezności świadczyły tylko puste talerze. Dzieci jednak musiały bardzo uważać by ich nie urazić. Wystarczył jeden błąd, a ujawniała się mroczna natura demona.

Źródło: 'Mitologia Japońska' Agnieszki Kozyra