Ametyst

[Shaira]

Ametyst (z greckiego "upić się") - nazwa pochodzi od przekonania, że kamień ten leczy od uzależnień, co zresztą jest prawdą. Posiada on zdolność oczyszczania z negatywnych energii, oczyszcza przedmioty i inne kamienie.
Najlepiej działa noszony na szyi i nie przekłuty, chroni on wtedy właściciela od nieszczęść, chorób, wzmacnia nerwy i siłę woli, uwalnia od lęków i depresji.
To kamień trzeciego oka, łączy nas z wymiarami duchowymi. Pokazuje, że duchowość to nie abstrakcja, coś w co kazano nam wierzyć bez zadawania pytań, on daje namacalny dowód, że duchowość istnieje.
Ametyst silnie oddziałuje na naszą intuicję, im dłużej nasycamy się energią ametystu, tym bardziej będziemy odczuwać że kamień aktywizuje nasze trzecie oko (poprzez samo noszenie można otworzyć czakrę trzeciego oka).
Pozwala zajrzeć do własnego wnętrza i poznać samego siebie, również na bardzo głębokich poziomach i pozwala obudzić nasze zdolności parapsychiczne (można je obudzić od samego noszenia, więc należy z nim nie przesadzać).
Poza tym:
*wspomaga pracę umysłu, ułatwia koncentrację i naukę.
*Działa kojąco i uspokajająco.
*Potrafi złagodzić ból głowy, uspokoić wzburzone emocje czy zniwelować skutki stresu.
*Leczy choroby skóry (w tym celu włożyć KONIECZNIE OCZYSZCZONY Ametyst do słoiczka z kremem i poprzez to wzbogacić działanie kosmetyków).
*Regeneruje też inne kamienie, w tym celu kładziemy rzecz/kamień na szczotce Ametystu(stan surowy kamienia), najlepiej działa pod wpływem słońca.

Ametyst odpowiada także czakrze korony i stąd jego działania otwierające nas na wymiar duchowy. To symbol czystości duchowej i fizycznej, jego barwa to barwa pokory i zapomnienia.

Pisane na podstawie notatek z postów Olimpii na starym forum.

[Olimpia]

Nazwa ''Ametyst'' pochodzi od greckiego i znaczy ''upić się'' lub w niektórych źródłach ''środek przeciw upiciu się'', otóż Ametyst uwalnia od uzależnień nie tylko związanych z alkoholem.
Ametyst też ma zdolność do oczyszczania z negatywnych energii, nawet oczyszcza przedmioty i inne kamienie!
W tym wypadku prawdziwym skarbem jest mieść szczotkę Ametystową (nie taką, szczotkę że szczotkę tylko taki kształt Ametystu w stanie surowym). Najlepiej działa na szyi i nie przekłuty wtedy chroni właściciela do nieszczęść, chorób, a nawet dodatkowa wzmacnia nerwy i siłę woli, uwalnia od lęku i depresji.
Ale przede wszystkim ten kamień to kamień czakry trzeciego oka, więc łączy nas z wymiarami duchowymi.
Pokazuje że duchowość to nie abstrakcja, coś w co jedynie kazano nam wierzyć bez zadawania pytań (jak np. w religię katolicką, czy że do starszych należy mieć szacunek), on daje namacalny dowód że duchowość istnieje. Ametyst też silnie działa na naszą intuicję, im dłużej nasycasz się energią ametystu tym mocniej zaczynasz dostrzegać że ten kamień aktywizuje nasze trzecie oko (uwaga! Od samego noszenia kwarcu różowego, otworzyła mi się czakra serca, ten kamień też może sam otworzyć trzecie oko!). Ametyst pozwala zajrzeć do własnego wnętrza i poznać samego siebie, również na bardzo głębokich poziomach i pozwala obudzić nasze zdolności parapsychiczne (można je obudzić od samego noszenia, więc naprawdę z nim nie przesadzajcie).
Wspomaga pracę naszego umysłu, łatwiej jest się nam skoncentrować, uczyć - działanie Ametystu jest kojące i uspokajające. Potrafi złagodzić ból głowy, ale również uspokoić wzburzone emocję, czy zniwelować skutki stresu. Mało tego, potrafi leczyć choroby skóry. W tym celu należy włożyć KONIECZNIE OCZYSZCZONY Ametyst w słoiczku z kremem i poprzez to wzbogacić działanie kosmetyku/ow. No i potrafi też regenerować w tym i inne kamienie, w tym celu kładziemy kamień/rzecz na wspomnianej już szczotce Ametystowej, energetyzacja jest szczególnie silna kiedy przebiega na słońcu. A! No tak xD Jak już wspomniałam że działa na czakrę Trzeciego Oka, zapomniałam dodać że Ametyst odpowiada czakrze korony i stąd jego działania otwierające nas na wymiar duchowy. Ametyst to symbol czystości duchowej i fizycznej, a jego barwa to barwa pokory i zapomnienia. A skoro już wspomniałam o symbolice, pasowało by ją wytłumaczyć i dlatego opowiem wam legendę Ametystu.

Dionizos, Bóg wina zakochał się w pięknej nimfie, kiedy był pijany powiedzmy łagodnie mówiąc był niegrzecznym chłopczykiem xD Nie dawał nimfie spokoju, kiedy ta przed nim uciekała błagała jakąś Boginię o ratunek, nie jestem pewna ale to była chyba Afrodyta no i Bogini zamieniła ją właśnie w kamień... Ametyst.

[Jiruka]

Ametyst

Ametyst jest odmianą kwarcu mlecznego, dwutlenku krzemu (SiO2). Nazwa pochodzi od greckiego słowa „amethystos” (αμέθυστος) co znaczy „nie pijani” (methystos - pijani, przedrostek a nadaje słowu przeciwne znaczenie). W mitologii greckiej są dwie wersje zdarzenia opisującego powstanie tego minerału. W pierwszej Dionizos rozjuszony przez człowieka, który go obraził, przysiągł zabić następnego śmiertelnika przechodzącego drogą. Pechową osobą okazała się młoda kobieta imieniem Amethystos. Aby uratować jej życie, wezwana w potrzebie Artemida zamieniła niewinną dziewczynę w kryształ czystego kwarcu. Dionizos zapłakał łzami skruchy, a jako że był bogiem wina, to winem płakał, zaś jego łzy zabarwiły kwarc na fioletowo. W drugiej wersji Dionizos chciał posiąść piękną nimfę leśną Amethystos, ona jednak nie kochała go. Modliła się do bogów, aby zachować czystość. Artemida wysłuchawszy jej próśb, przekształciła ją w kwarc. Upokorzony Dionizos wylał na minerał wino, które zabarwiło kamień. Magiczny trunek sprawił, że ametyst ma chronić ludzi przed upijaniem się. W tym celu wykonywano z niego kielichy lub dodawano sproszkowany do alkoholi.



W skali twardości Mohsa jest klasyfikowany jako siódemka, można nim zarysować szkło, jednak należy do raczej kruchych minerałów. Tworzy kryształy o pokroju słupkowym lub igiełkowym, przeważnie do kilku centymetrów. Pozostające na nim rysy są białe. Zwykle fasetowany szlifem schodkowym lub mieszanym.
Swoją fioletową barwę zawdzięcza obecności jonów żelaza i promieniowaniu radioaktywnemu. Intensywność koloru można zwiększyć poprzez krótkie wystawienie go na działanie wysokiej temperatury. Trzeba jednak pilnować czasu, gdyż długotrwałe podgrzewanie nieodwracalnie niszczy naturalne zabarwienie. Zazwyczaj występuje w różnych odcieniach, od delikatnego różu przez liliowy i fioletowy do purpury. Zależnie od kąta patrzenia może przybierać bardziej niebieskawy lub czerwonawy odcień. Często zdarza się, iż jest smugowany - warstewki o różnym natężeniu barw układają się naprzemiennie. Dzięki obróbce termicznej może zmienić barwę na żółtą, zmienia się wtedy w cytryn. Kamień, który po części jest ametystem, a po części cytrynem, nazywamy ametrynem.

Występuje w złożach hydrotermalnych, tworząc wypełnienia geod lub żył. Spotkać go można również w okruchowych złożach aluwialnych. Z reguły jest pod postacią szczotek krystalicznych w geodach, druzach i szczelinach. Największe złoża znajdują się w Minas Gerias w Brazylii. Ametysty, które stąd pochodzą, pomimo pięknej barwy, w sztucznym oświetleniu wydają się matowe i szare. W Rosji występują na Syberii, w górach Adun-Cziłon oraz na Uralii. Uralskie kamienie są we wszystkich odcieniach fioletu z czerwoną poświatą. Kolor ten widoczny jest też przy sztucznym oświetleniu. Inne kraje ze złożami tych minerałów to Austria, USA, Zambia, Kanada i kilka innych, które wydobywają je na mniejszą skalę.
Również w Polsce można znaleźć te kamienie. Największe złoża znajdują się na Dolnym Śląsku, głównie w okolicach Jeleniej Góry, Szrenicy, Szklarskiej Poręby, Kletna oraz Doliny Złotego Potoku.

Ametysty mają bardzo barwną historię jeśli chodzi o biżuterię. Do początków XIX wieku były to niezwykle drogie kamienie, noszone przez arystokrację i dostojników kościelnych. Gdy znaleziono wielkie złoża w Brazylii i Uralii, minerał staniał. Wciąż jednak zdobią królewskie atrybuty - korony i berła - potężnych monarchii jak Rosja, Bawaria, Wielka Brytania. Uznawano go również za klejnot, który wspomagał wstrzemięźliwość, stąd chętnie umieszczano go w wisiorach i pierścieniach księży oraz innych przedstawicieli kościoła.
Już w późnym neolicie używano ametystu na terenie całej Europy. Najprawdopodobniej pierwsze naszyjniki z tego minerału tworzono w Grecji, około 6000 lat temu. Najstarsze ametysty znalezione w Egipcie datowane są na ok. 3000 r.p.n.e. Umieszczano je w grobowcach faraonów, przy ich mumiach. Kamień często był wykorzystywany do ozdabiania rzeźb, biżuterii oraz do rzeźbienia w nim amuletów, jak np. chrząszcz skarabeusz.





Ametyst jest również wspomniany w Biblii, wybrano go na klejnot reprezentujący pokolenie syna Mojżesza, Dana. Wymieniono go również jako jeden z kamieni pektorału arcykapłana Aarona.

Oto kilka fragmentów Biblii, w których mowa o ametyście:

Ks. Wyjścia, 28;15-20
"Uczynisz też pektorał do zasięgania wyroczni; a wykonają go biegli tkacze w ten sam sposób jak efod: ze złotych nici, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu i z kręconego bisioru. Będzie kwadratowy i we dwoje złożony, a długość jego i szerokość będzie wynosiła jedną piędź. Umieścisz na nim cztery rzędy drogich kamieni; W pierwszym rzędzie rubin, topaz i szmaragd, w drugim będzie granat, szafir i beryl, w trzecim rzędzie opal, agat i ametyst, a wreszcie w czwartym rzędzie chryzolit, onyks i jaspis. Będą osadzone w oprawie ze złota w odpowiednich rzędach."

Ks. Wyjścia, 39;10-14
"Umieścili na nim cztery rzędy drogich kamieni, w pierwszym rzędzie rubin, topaz i szmaragd, w drugim będzie granat, szafir i beryl, w trzecim rzędzie opal, agat i ametyst, a wreszcie w czwartym rzędzie chryzolit, onyks i jaspis. Były osadzone w oprawach ze złota w odpowiednich rzędach. Kamienie te otrzymały imiona dwunastu synów Izraela; było ich dwanaście według ich imion; były ryte na wzór pieczęci, każdy z własnym imieniem według dwunastu pokoleń."

Apokalipsa św. Jana, 21;19-21
"A warstwy fundamentu pod murem Miasta zdobne są wszelakim drogim kamieniem.
Warstwa pierwsza - jaspis,
druga - szafir,
trzecia - chalcedon,
czwarta - szmaragd,
piąta - sardoniks,
szósta - krwawnik,
siódma - chryzolit,
ósma - beryl,
dziewiąta - topaz,
dziesiąta - chryzopraz,
jedenasta - hiacynt,
dwunasta - ametyst."

W jednym ze swoich dzieł Leonardo da Vinci napisał o ametyście, że posiada moc rozpraszania złych myśli oraz wspomaga inteligencję.
Podczas koronacji króla Charlesa II Stuarta w Opactwie Westminsterskim, władca trzymał w ręce "Sovereign's Orb", jeden z królewskich klejnotów. Do złotej kuli przytwierdzony jest duży ametyst, do którego przymocowano krzyż.
Ametyst zaczął podbijać Europę po roku 1727, kiedy to statki z pierwszymi brazylijskimi ametystami przybiły do europejskich portów. Wiele zamożnych rodzin inwestowało wysokie sumy, aby wejść w posiadanie ametystowej biżuterii i ozdabianych przedmiotów codziennego użytku (np. szczotka do włosów z ametystem przymocowanym do rączki).

Ametystowi przypisuje się wiele niezwykłych cech. Ze względu na nie jest używany przez ludzi z wielu kultur. Nazywa się go "kamieniem relaksu i harmonii". Uspokaja emocje, daje poczucie bezpieczeństwa. Pomaga się skupić, dlatego przy nauce warto mieć go na biurku lub nosić na szyi. Wzmacnia intuicję oraz wspiera rozwój zdolności parapsychicznych. Redukuje stres, przynosi spokój i uwalnia umysł od nerwów oraz negatywnych myśli. Dodaje cierpliwości, bardzo polecany osobom pracującym z ludźmi, w miejscu, gdzie trzeba się dogadywać, gdyż przynosi pewność siebie i czystość głosu. Jest polecany dla ludzi cierpiących na bezsenność, gdyż jego wibracje ułatwiają zasypianie. Ametyst jest pomocny przy łagodzeniu konfliktów, wykorzystuje się go również do oczyszczania miejsc, w których przebywamy na co dzień (takich jak biuro, sypialnia, salon) z negatywnych energii. Chroni przed nieszczęściami i depresją. Wzmacnia prawdziwe przyjaźnie i uwalnia od fałszywych przyjaciół.
Hindusi uważają go za jeden z najsilniejszych kamieni szlachetnych. Często medytują z ametystem. Pomaga w otwarciu trzeciego oka, używa się go również przy obrzędach ajurwedyjskich, gdyż potęguje efekt zdolności kontrolowania emocji. Ogólnie wspomaga rozwój duchowy.

Ametyst jest przypisany Baranowi, Rybom, Pannie oraz Wodnikowi (co do pozostałych, to informacje są sprzeczne). Oddziałuje na czakrę trzeciego oka i czakrę korony. Aby go oczyścić trzeba włożyć go pod bieżącą wodę, zaleca się ładować go w świetle księżyca.

W medycynie niekonwencjonalnej używa się go do między innymi: łagodzenia bólów głowy oraz migreny, eliminowania bezsenności, pozbywaniu się urazów psychicznych oraz przy bólach menstruacyjnych.
Wzmacnia układ oddechowy, pomaga przy problemach z układem trawiennym i łagodzi niektóre choroby skóry, jak np. trądzik czy łuszczyca.