Dziennik nihilisty

[SorrorNesse]

dreszcz z powodu odkrytej "fałszywości"
pustka: żadnej już myśli; potężne uczucia, obracające się wokół obiektów bez wartości:
-widz wobec tych absurdalnych emocji "za" i "przeciw"
-wyniosły, szyderczy, chłodny względem siebie
-najpotężniejsze emocje jawią się niczym kłamcy: tak jakbyśmy mieli wierzyć w ich obiekty, jakby chciały nas one uwieść-
-najpotężniejsza siła nie wie już, po co?
-jest wszystko, ale żadnych celów-
ateizm jako brak ideału

faza namiętnego "nie" i czynienia "nie": wyładowuje się w nim nagromadzona żądza afirmacji, adoracji...
faza pogardy nawet dla "nie" ...

nawet dla wątpliwości...
nawet dla ironii..
nawet dla pogardy..

k a t a s t r o f a: czy kłamstwo nie jest czymś boskim...
czy wartość wszystkich rzeczy nie na tym polega, że są one fałszywe?...
czy rozpacz nie jest tylko następstwem wiary w bóstwo prawdy
czy właśnie kłamanie i czynienie fałszem (zafałszowywanie), wkładanie sensu nie jest wartością, sensem, celem
czy nie powinno się wierzyć w Boga, nie dlatego, że jest czymś prawdziwy (lecz dlatego, że {jest} czymś fałszywym-? {XIII, 11, 327}

Friedrich Nietzsche

[Licho]

Patrząc na ten wątek pomyślałem, że warto by go trochę odświeżyć. Dlatego dorzucę coś od siebie pokazując, że NIHILIZM nie skończył się na "niczym"
  
Najpierw wstań i wykrztuś przez swoją krtań
irracjonalność powszechnego dnia drgań
hałas życia i tak cie pewnie znów zagłuszy
ignorując ryk twojej duszy zamkniętej w katuszy
lękiem wciąż ogarnięty, w pół śnie zamknięty
i pytam siebie znów cały przejęty
ze słowami zawieszonymi w głowie
mieć czy być? kto mi na to odpowie

[SorrorNesse]

Wlazł kotek na płotek i mruga.
Piękna to piosenka, niedługa;
My temu chytremu kotkowi
I sami odmrugnąć gotowi, -
A żaden niezgadnie, niezoczy,
Co sobie powiemy przez oczy:
Tak mrugniem figlarnie i zdradnie,
Że człowiek sam siebie niezgadnie;
W tem sekret, w tem cała zasługa:
Wlazł kotek na płotek i mruga.