Jizo

[Raven]

Jizō - lub Jizō-bosatsu. Japoński odpowiednik bodhisattwy Ksitigarbha (po chińsku: Dizang). 

Drugie co do popularności bóstwo buddyjskie po Kannon.


Opiekun dzieci, podróżnych,ciężarnych matek i wszystkich osób znajdujących się w szeroko pojętym niebezpieczeństwie. Na terenach rolniczych jest to bóstwo płodności oraz opiekun plonów. Jest także patronemusuniętych podczas aborcji embrionów lub urodzonych, martwychdzieci.

Wyobrażany jest jako mnich o łagodnymwyrazie twarzy z ogoloną głową . Wlewej ręce trzyma hōju (klejnotspełniający życzenia) zaśw prawej shakujō,
długi brzęczący kij, który ma ostrzegać owady i drobne zwierzęta, aby na nieprzypadkiem nie nastąpić. Podobnie jak w przypadku innych bodhisattwów stoi zazwyczaj na podstawie w formie kwiatulotosu, symbolizującego wyzwolenie od koła karmy.


Przed jego wizerunkami układa siępiramidki z kamieni. Kaplice mu poświęcone i jego posągi są rozsiane pocałym kraju, często w pobliżu skrzyżowań drogowych i mostów. Bosatsu ten zyskał większą popularność w Japonii, w przeciwieństwie do kontynentalnych odpowiedników. Posągom przypisuje się nierzadko magiczną właściwość (np. odnajdowanie zagubionych rzeczy, spełnianie życzeń). Elementem jego kultu jest ubieranie posągów w czerwone peleryny i nakrycia głowy, na znak, że pragną opiekować się bóstwem.

W Tokio słynny jest "cudowny" posąg, zwany"Uciekający Jizō" lub "Jizō Spełniający Życzenia". Według legend, posąg często uciekał ze świątyni na dalekie wędrówki. W końcu powstał zwyczaj obwiązywania posągu sznurkiem i wypowiadania przy tym życzenia. Skrępowany w ten sposób Jizō nie ma innego wyjścia, jak tylko spełnić życzenie; wówczas sznurek jest rozwiązywany. Ogromna ilość życzeń powoduje jednak, że posąg stale obwiązywany jest niezliczonymi sznurkami i ponowne ucieczki Jizō są niemożliwe.

W Japonii odbywa się specjalna ceremonia (mizo-kuyo)poświęcona poddanym aborcji embrionom. Odbywa się, aby ułatwić im reinkarnację. Składa się wtedy dary dla świątyni i ofiarowuje szaty Jizō.
Bosatsu (Bodhisattva) podczas tejceremonii symbolizuje usunięty embrion. Kobiety, które poddały się aborcji często wykupują kamienny posążek Jizō w postaci małego dziecka. W rocznicę dokonania aborcji zmienia się jego szaty (czapeczkę i pelerynkę), a także ustawia przed nim kolorowe wiatraczki. Takich posążków wokół świątyń (np. w świątyni Zojo w Tokio)są nieraz tysiące.

Według mitów, zmarłe dzieci,których rodzice nie modlą się o ich reinkarnację, a tylko opłakują je samolubnie, znajdą się w piekle, gdzie będą bez końca budowaćświątynie z piasku, niszczone ciągle przez demony.Jedynym ratunkiem dla takich dzieci jest Jizō, który pociesza je i ułatwiaponowne narodziny.