Kultura wymaga, aby przedstawić się w nowym towarzystwie, więc witam wszystkich serdecznie.
Z nicku można wyczytać, że jestem kobietą, mogę dodać jeszcze, iż niepełnoletnią i według mnie tyle wystarczy w tej kwestii. Ezoteryką interesuję się odkąd tylko pamiętam. Najbardziej pociaga mnie Magia Naturalna i Żywiołów i zanim ktoś zdąży zwrócić mi uwagę, owszem, wiem, że nie chodzi tu o ciskanie fireball'ami ani wywoływanie powodzi. ;p
Oprócz tego od jakiegoś czasu praktykuję, o ile można to tak nazwać, hermetyzm.
Nie mam specjalnego poglądu na świat, co w moim wieku nie powinno dziwić.
Jeśli chodzi o magię to miałam dni, kiedy po prostu o niej zapominałam jak i powroty, jednak tym razem postanowiłam wziąć się za siebie i coś wreszcie zrobić. Nie liczę na oklaski, bo nie ma nic za darmo, ale na... może delikatne porady w niektórych sprawach? Chciałabym się rozwijać, a to w moim rozumieniu tego słowa oznacza metodę prób i błędów, aż do jako takiej perfekcji.  
Jestem zbiorowiskiem sprzeczności, tak jak często przejmuję dowodzenie, tak teraz waham się przed dokończeniem tego postu rozpatrując możliwość schowania się do kącika i powrotu do nudnej rutyny, zastanawiając się "A co jeśli zrobię (z siebie idiotkę) coś nie tak, nie polubią mnie i każą spadać gdzie pieprz rośnie?". Miła i wredna, bezduszna i empatyczna, leniwa wiercipięta łażąca tam, gdzie nie wolno. W każdym razie, mam nadzieję, że się polubimy.
Już na wstępie mam pytanie, ile gram oznacza "część"? Tak około.

(08-02-2014, 21:02)Jiruka napisał(a): Już na wstępie mam pytanie, ile gram oznacza "część"? Tak około.

Pisane atramentem, ołówkiem czy czymś innym? Bo masę dwóch kleksów atramentu już liczyłam, nawet gdzieś tam obliczenia mam.

Witaj, witaj. Jakieś pasje poza ezoteryką?

Witam.

@Atria Atramentem. Mam to szczęście, że prababcia zostawiła po sobie zielnik z kilkoma recepturami.
Poza ezoteryką to uwielbiam rysować i czytać książki, zbierać chwasty i wmawiać ludziom (i sobie), że też mają moc tylko jeszcze nie odkrytą... Szycie, bieganie jak dzikus po ulicy (nie pytaj, sama nie wiem czemu, ale naprawdę lubię biegać po ulicy, np. w lesie nie daje mi to nawet połowy takiej satysfakcji). No, i manga. Bez zarzutu mogę określić siebie słowem 'otaku'.

Witaj.

Witaj.

@Yasella GG już jest w profilu. Co do mangi to nie mam pamięci do tytułów, ale zaczynałam od Bleach'a, później był Death Note, Hellsing Ultimate, przy którym zaśmiewałam się do łez, Ao no Exorcist, Mirai Nikki, Kuroshitsuji, które ubóstwiam nad życie, Shingeki no Kyoyin, Code Geass (dooobre, mecha dooobre). Myślę, że to takie najważniejsze.

Witaj.

(08-02-2014, 21:39)Jiruka napisał(a): @Atria Atramentem. Mam to szczęście, że prababcia zostawiła po sobie zielnik z kilkoma recepturami.
Poza ezoteryką to uwielbiam rysować i czytać książki, zbierać chwasty i wmawiać ludziom (i sobie), że też mają moc tylko jeszcze nie odkrytą... Szycie, bieganie jak dzikus po ulicy (nie pytaj, sama nie wiem czemu, ale naprawdę lubię biegać po ulicy, np. w lesie nie daje mi to nawet połowy takiej satysfakcji). No, i manga. Bez zarzutu mogę określić siebie słowem 'otaku'.

Jesteś świadoma, że otaku to dość... pejoratywne określenie?

Ał, Tytani. Aż zabolało. Konwenty nie pozostawiają człowieka niezmienionym.

(08-03-2014, 18:55)Yasella napisał(a):

Cytat:Ał, Tytani

Mówisz o mandze, czy anime?
Najciekawsze jest to, że kiedy ktoś negatywnie się wyraża o Shingeki, zwykle nie umie wyjaśnić, co dokładnie mu się nie podoba. Po prostu nie rozumiem ludzkiej natury.

Kreska, motyw przewodni. Myk z tym dzieciakiem (Eren, czy jak to się tam pisze), co się gryzie w palec. Sam myk z tytanami, że do czegoś takiego ostatecznie doszło. I bonusowo wykład na Japaniconie, po którym nieodwołalnie kojarzy mi się to z dziećmi wyposażonymi w odrzutowe haki przyczepiające się do ratuszy i starannie omijające stodoły. I dlaczego Eren jako tytan wygląda niczym zirytowany, zmutowany szczur? To jest wspaniałe pytanie do naszej Jiruki!

Mam taki nawyk, że nie komentuję, jeśli nie widziałam choć fragmentu odcinka/rozdziału.