Opór rzeczywistości - z listów Evandera

[Evander]

Amorte,

W trakcie wymiany regularnej korespondencji poruszyłem w sumie dość istotny temat, jakim jest opór świata na próbę magicznej zmiany istniejącej sytuacji.
Myślę, że w sumie warto to zamieścić dla szerszego grona odbiorców, może komuś przyda się ta odrobina teorii.

Temat jest oczywiście rozwojowy, więc być może uaktualnię ten post. Kiedyś.



==================
Opór rzeczywistości.

W trakcie przeprowadzania działań magicznych uważni adepci zaobserwowali pewne dosyć ciekawe zjawisko.
Otóż najłatwiej wywołać te zdarzenia, które są najbardziej prawdopodobne, lub też mogą się łatwo wydarzyć poprzez interwencję osób trzecich.

Adepci, którzy nie przywiązują wielkiej wagi do przygotowań rytualnych i zgromadzenia odpowiednich ilości energii, zaplanowania rytuału, odpowiedniej koncentracji, czy też zaniedbują pozostałych działań wpływających na sukces, najczęściej nie uzyskują żadnych efektów lub też efekty te są inne od zamierzonych.

Przykłady takich wpadek obejmują:
- zakochanie się w danej osobie lub rozkochanie w sobie osób innych niż te, które były celem uroku miłosnego
- brak widzialnych efektów w świecie rzeczywistym
- efekty są połowiczne lub krótkotrwałe
- odczucie sukcesu i wrażenie dużej mocy i powodzenia w działaniu, jednak bez widocznych spodziewanych konsekwencji.

Efekty takie wynikają z dwóch potencjalnych przyczyn technicznych, będących w sumie przejawem tego samego prawa wszechświata - zdarzenia następują po najmniejszej linii oporu, lub inaczej najbardziej prawdopodobne są te zdarzenia, które wymagają najmniejszego wkładu energetycznego aby zaistnieć w świecie rzeczywistym.

Jest to po prostu stabilne energetycznie minimum funkcji prawdopodobieństwa. Aby zmienić bieg wydarzeń należy wyjść z dołka energetycznego (dostarczyć odpowiednią ilość energii w postaci działań magicznych) i osiągnąć niestabilne maximum energetyczne prawdopodobieństwa zaistnienia w tym obszarze rzeczywistości jaki chcielibyśmy stworzyć.

Różnica pomiędzy stanem obecnym a stanem docelowym jaką musi pokonać nasz rytuał nazywa się Oporem Energetycznym Rzeczywistości lub po prostu oporem wszechświata.

Miliony ludzi co dziennie przenosi bezmyślnie stosy cegieł swojego życia z jednego miejsca na drugie. Ludzie umagicznieni mówią o takich "śpiący" lub "zagubieni we śnie materii". Te miliony cegieł ludzkich istnień, ich stan na chwilę obecną wynika bezpośrednio z łańcucha przyczynowego przeszłości. Stan obecny jest ogniwem łańcucha skutkowego, który nada kształt przyszłej rzeczywistości. Ponieważ te wszystkie nieświadome istoty kreują swoją rzeczywistość w pozornym oderwaniu od zbiorowej nadświadomości wszechświata (wszyscy jesteśmy jej częścią), przenoszą swoje cegły jak roboty z miejsca na miejsce.

Najbardziej prawdopodobny stan czasu jaki określamy jako "jutro" wynika z układu cegieł jaki jest "dzisiaj". Ten natomiast jest bezpośrednią konsekwencją układu cegieł z "wczoraj".
Na przykład, tydzień temu kupiłaś sobie czerwony sweterek z myślą, że założysz go na jutrzejszą imprezkę. Dzisiaj go przymierzasz, patrzysz, że na ciebie pasuje i odkładasz sobie go na bok, razem z resztą rzeczy do założenia na jutrzejszy wypad.

Jakie są szanse, że bez zewnętrznej ingerencji lub zmiany własnego myślenia/percepcji pójdziesz jednak w czymś innym?

Jeżeli teraz ja chcę na ciebie rzucić zaklęcie, żebyś zamiast w sweterku przyszła w odsłaniającej cycki koszuli, to mogę to zrobić na kilka sposobów.
- słać do ciebie bezpośrednio manipulacje, że sweterek jest be, koszula jest ok, a do tego chciałabyś mi się pochwalić swoim dekoltem
- wysłać podobną manipulację ale do twojej koleżanki, żeby wyśmiała twój pomysł pójścia w sweterku i poleciła ci założenie koszuli
- itd.

Każda z tych dróg może wymagać innego podejścia, zestawu potrzebnych umiejętności, nakładu czasu i energii.
Tylko bazując na własnym doświadczeniu można zdecydować, która będzie skuteczniejsza.

Niemniej jednak podczas przełamywania oporu rzeczywistości należy pamiętać o tym:
- wybór realnego celu jaki chcemy osiągnąć jest podstawą udanego działania
- dokładne określenie i wizualizację tego celu pozwala wszechświatowi na prawidłowe ukierunkowanie energii na to zdarzenie
- każdy rytuał jest projekcją energii i informacji do obszaru zbiorowej podświadomości lub nadświadomości (plany astralne i wyżej)
- myślenie o rytuale po jego wykonaniu sprzyja destabilizacji wizualizacji wytworzonej w procesie magicznym, bo jest to dodatkowa energia zakłócająca zmiany rzeczywistości
- nawet najbardziej wymyślny rytuał nie zadziała, jeżeli źle obraliśmy cel. Jeżeli zmiana rzeczywistości wymaga więcej energii, niż jesteśmy w stanie dostarczyć rytualnie, czy to ze swoich własnych zasobów czy też ze źródeł zewnętrznych (lasy, bogowie, demony, servitory, krwawe ofiary itd.) to nie uzyskamy wtedy żadnego widocznego efektu
- należy wtedy albo lepiej sprecyzować cel (wybrać energetycznie mniejszą linię oporu) lub regularnie powtarzać rytuał z dokładnie tą samą wizualizacją/deklaracją celu.
- dobrze jest tworzyć i uskuteczniać działania pomocnicze, sprzyjające zmianom rzeczywistości na stan przez nas pożądany

Przykład do tego ostatniego:
- robisz rytuał "Czesio mnie kocha" na Czesia, który chodzi z Grażynką.
- jednocześnie jako działanie równoległe wykonujesz "Czesio ma dosyć Grażynki"
- równie dobrze możesz do tego dodać "Grażynka zdradza Czesia ze Stefanem"

W ten sposób działasz wielokierunkowo w celu zmiany rzeczywistości na taką, gdzie zakochany w tobie Czesiu przynosi ci kwiaty i trzyma za rękę. Samo pierwsze działanie mogłoby nie przynieść widocznych efektów, bo Czesio faktycznie by się w tobie zakochał, ale Grażynka byłaby dla niego miła i sympatyczna i Czesiu bałby się zmiany.

Warto też wspomnieć o kwestii dostarczania energii do rytuału.
Otóż wielu ludziom, zwłaszcza tym, którzy w magii stawiają dopiero pierwsze kroki wydaje się, że są w stanie modlitwą i świeczką zebrać i ukierunkować jakieś duże ilości energii.
Wiele osób w trakcie działań magicznych będzie odczuwać silne emocje, obecność bytów, słyszeć głosy, doświadczać manifestacji energii psychokinetycznych (płomienie świec, spadające przedmioty itd.). Sny, jakie będą mieli po działaniach rytualnych mogą być pełne symboliki, wizji osób będących celem rytuałów, obrazów bóstw/demonów na jakie się powoływali i takie tam.

Ponieważ nigdy wcześniej nie zetknęli się z magią, ludzie tacy odbiorą to różnie - albo jako dobry znak, albo zaczną się bać itd.

Prawda jest niestety nieco inna.
Osoby niewyćwiczone są energetycznie na niesamowicie niskim poziomie. Jakikolwiek kontakt z ukierunkowanymi energiami magicznymi wywoła w ich umysłach takie efekty, gdyż te umysły były wcześniej puste!
Nie jest trudno mieć wrażenie ogromnego wzrostu, jeżeli rośnie się od zera. Gdyby twój mentalny penis miał 5 cm i nagle urósł o 2,5 cm, to pomyślisz sobie - wow! wzrost o 50%! I rzeczywiście taki wzrost byłby bardzo widoczny.
Gdybyś jednak byłą dumną posiadaczką mentalnej pyty o długości 50 cm, to ten wzrost o 2,5 cm stanowiłby ledwie zauważalne 5% wobec całości.

Dla ludzi początkujących w magii tutaj czai się pułapka: zaczynają coś robić, odczuwają (w ich wyobrażeniu) duże zmiany w sobie (50% robi wrażenie), które są dla nich bardzo zauważalne, bo wcześniej nie robili absolutnie nic. W rzeczywistości jednak ich rytuały mogą nie zadziałać, gdyż względem oporu rzeczywistości potrzebnego do zmiany, ich działanie stanowiło 5% lub nawet mniej.
Większość osób nie jest w stanie dobrze operować energią. Skupiać uwagę, skupiać energię, linkować do celu lub do odpowiedniej płaszczyzny astralnej a następnie uwalniać tyle energii ile się tylko da w trakcie magicznego zabiegu.

Wyobraź sobie, co musiałoby się zmienić w otoczeniu celu i w nim samym, aby twoje działanie przyniosło pożądany skutek. Jakie okoliczności musiałyby zaistnieć? Jak powinno zmienić się zachowanie ludzi? A jak tej danej osoby?
Nagle uświadomisz sobie, że potrzeba o wiele więcej niż tylko jednej świeczki i mruczenia pod nosem formułki "tylko mnie kochaj".

[Evander]

Amorte,

Osoby, które z tym oporem radzą sobie naturalnie najczęściej po prostu mają wrodzony talent do gromadzenia i ukierunkowywania energii. Działanie takie wykonują po prostu bardziej efektywnie.

A co do oporów wewnętrznych osoby odprawiającej rytuał, to tak, niestety jest to prawda.
Wewnętrzny terrorysta potrafi zniweczyć każde działanie magiczne - po prostu ta zebrana energia idzie wtedy w inną stronę - bardziej do "nie uda się".