Koral szlachetny
Koral nie jest minerałem (jak opisywany poprzednio tumalin), ale pochodzi ze świata zwierząt – koralowców, występujących w dobrze naświetlonych, ciepłych, czystych i płytkich dnach oceanów oraz mórz. Koralowce mają tendencję do grupowania się, tworząc rafy koralowe (są to zwapnione szkielety tych zwierząt). Ze względu na wzrost zanieczyszczenia środowiska (zamulenie oceanów, wycieki ropy naftowej, erozja pobliskich gleb), a także katastrofy naturalne tj. huragany, obecność gatunków dewastujących owe okazy tj. rozgwiazdy, oraz zmiany klimatyczne (zbytnie oziębienie lub ocieplenie wód) powodują, że ilość koralowców maleje, co wiąże się ze wzrostem ich cen w jubilerstwie. Niektóre gatunki są pod ścisłą ochroną i zabronione jest ich wydobywanie. Na rynku dostępne są różne odmiany korala (także syntetyczne): białe, czarne, niebieskie, różowe, pomarańczowe i najbardziej pożądane – czerwone. Znane były już w danych czasach – robiono z nich nie tylko biżuterię, ale także...smoczki, choć najczęściej używane były, jako element ochronny przed złym okiem dla małych dzieci (korale wieszano nad kołyskami lub w pokoju gdzie spało dziecko). Tak się składa, że nie bez powodu przypisywano mu ochronne właściwości – do dziś, koral uchodzi za jeden z mocniej odpierających złe energie talizman (zaraz po czarnym turmalinie). Sama nazwa „koral” – hebraj „gord” oznacza...Właśnie talizman! Niegdyś poświęcony był bogini Wenus, stąd oprócz funkcji odpędzającej złe duchy, pokusy i wszelakie niekorzystne na nas wpływy, uważany jest za kamień kobiecości i miłości (konkuruje w tym temacie z rubinem).
Komu polecany jest koral czerwony?
Kobietom, które chcą podnieść poziom swojej energii życiowej, wzmocnić układ kostny (zalecane przy osteoporozie), poprawić krążenie krwi i pracę serca, a także zajść w ciążę (wzmaga płodność). Dla ezoteryków najciekawszą cecha korala jest ochrona przed złym okiem, urokami, chorobami i...zdradą! Jak dbać o taki szczególny okaz? Korale mają tendencję do kruszenia się i blaknięcia. Są wrażliwe na wysoką temperaturę, detergenty oraz światło słoneczne (tracą swój kolor i zaczynają pękać), dlatego należy unikać ekspozycji koralowców na te czynniki. Dawną, żywą barwę korala można przywrócić mocząc go w wodzie utlenionej (koral traci swoją intensywną barwę pod wpływem chorób). Oczyszczanie korala powinno odbywać się raz w miesiącu w lekko zasolonej wodzie.
