Hej wszystkim!

[Petrus99]

Długiego wywodu nie chce mi się pisać, więc spróbuje krótko. Będąc małym dzieciakiem, miewałem marzenia stania się bohaterem, posiadać super moce, czuć się wyjątkowym i to było dziwne, bo od początku to czułem, że właśnie taki jestem. To dobrze, że miałem nawet wtedy o sobie dobre mniemanie, tego dzisiaj bym nie powiedział :p . Jako dziecko, zauważałem swoją wyjątkowość, także odmienność, inni kumple po prostu mnie wykorzystywali, emocjonalnie, byłem zbyt wrażliwy. Później nie miałem tego im za złe, byliśmy dziećmi. Do dziś pamiętam ten słoneczny dzień, kiedy bawiłem się właśnie z tymi kolegami (było nas w przedszkolu razem 4, więc niech nikt się nie ździwi pewną nieprawidłowością). Prawie każdy z nas robił fikołki na poręczy, wiecie typu trzepak. Nagle ni stąd ni zowąd, jeden z kolegów wywinął takiego orła, że skończyło się na lekkim płaczu, a to dlatego, że zaczęła boleć go noga. W takim razie, reszta kumpli odpowiedziała stanowcze "jakby kózka nie skakała to by nóżki nie złamała". Wyobraźcie sobie to. Nadal mnie trochę to śmieszy... No ale do rzeczy. Pozostałem tylko ja jedyny z kumpli, miałem wybrać pomiędzy nimi a nim. Pewne głosy mówiły mi "odejdź, wiesz jaki on dla ciebie jest nie warto", kusiły abym odszedł, jednak dusza podpowiadała aby zrobić to co do mnie należało. Normalnie drugi młody Jezus . Wziąłem go za ramię, aby móc go podtrzymać. I tak szliśmy pod mój dom (mieszkam nie daleko tego przedszkola). Chyba moja mama mnie wyglądała z domu czy już wrócę, więc chyba odkaziła jego ranę, na kolanie. Piszę "chyba" to już było dawno temu. Oczywiście kolega podziękował za pomoc, przy czym przez chwilę oddałem mu łaskawą dłoń, mając nadzieje, że całe jego życie nie będzie składało się na kłamstwie, oszustwach itp. Mimo, że on był dla mnie złym kumplem, ja mu i tak pomogłem kiedy jego najlepszy przyjaciel go opuścił. Rozumiem to były czasy przedszkola, jednak we mnie jest ten sentyment do tej historii. To był początek, czegoś co do dzisiaj próbuje zrozumieć, po co to wszystko robię, po co żyje? Niestety nadal zadajemy sobie to pytanie. W skrajnych przypadkach, często myślę o tej historii z życia wziętej. Często przez to wszystko zauważam łączność z czymś czego nie potrafię nadal zrozumieć i niekoniecznie musi to być Bóg. Coś jest niezwykłego w tym świecie, ja potrafię to dostrzec, pewne zależności związane z powszechnymi wizjami rzeczywistości i złączenie je w całość. Zacząłem się interesować ogólnie zjawiskami paranormalnymi od czasu opowiadania, niezwykłych opowieści mojego dziadka, niekoniecznie wszystkich prawdziwych. Zacząłem od telekinezy, kończąc na klątwach, w sumie to na jednej klątwie. Szczerze od tam tej pory przestałem zagłębiać się na tematy magii itp. zajmowałem się innymi zagadnieniami paranormalnymi. Również praktykowałem kiedyś przepowiadanie przyszłości. Miewałem pewne wizje, które klarownie się zgadzały, niektóre tylko się nie zgadzały, większość była prawidłowa. Nie potrafiłem tylko zaufać temu, nie umiałem uwierzyć w to. Miałem chęć powiedzenia o tym komuś, jednak spodziewałem się zawsze najgorszego. Przy czym w dodatku nie umiałem tego wykorzystać, bo ciągle miałem w głowie "a jeśli tak się nie stanie?". Wydaje mi się, że odnajdę się w środowisku, które od zawsze było blisko mnie, a którego zawsze chciałem unikać. Pora reaktywować to co zaczęte a co nieskończone (zauważcie grę tego słowa :p). Chyba pozostanę tu na dłużej. O stronce dowiedziałem się od kumpla, za co mu szczerze dziękuje

[Advena]

Witaj na forum

[Behemoth]

Witaj, mam mały problem - brakuje tutaj rozdzielenia całej historii. Ciężko czyta się zlepek zdań.
Co przekonało Cię do przybycia na forum?

[Szczęściarz]

Jak się przeczyta to się zrozumie. Znam Twój ból a raczej zagwostkę. Magia w moim życiu również gdzieś krążyła dookoła mnie i zataczała coraz mniejsze kręgi aż w końcu ktoś mnie skierował tu. Witaj wśród nas Miłosierny przyjacielu i życzę udanego zagłębiania się w wiedzę.
I szczęścia rzecz jasna.

[Nilvan]

Witamy na forum

[INPW]

Duża prośba z mojej strony - stosuj akapity. Oczy mnie bolą. Nie, to nie jest uszczypliwa metafora, naprawdę oczy mnie bolą, bo tekstu jest dużo i zlewa się.

Miło poznać, jesteś bardzo dobrym człowiekiem. Mam nadzieję, że znajdziesz tutaj to czego szukasz.

[Petrus99]

Behemoth, chęć pewnych zmian w moim życiu i dowiedzenia się czegoś więcej o magii

---

INPW przepraszam, następnym razem, będę pamiętał. Tak to jest jak piszę się o 1 w nocy...

[INPW]

Nie masz za co przepraszać, przecież to tylko post na forum. Po prostu napisałam jak to z mojej strony wygląda, nie był to ochrzan ani nic na ten wzór. Spokojnie, nie musisz się tłumaczyć. (;