Ewokacja i grimuary

[Cyjanek987]

Inwokacja i ewokacja
Są to dwie niezmiernie ważne dla każdego maga działania. Inwokacja przyzwaniu jakieś istoty do nas (tzn. do wnętrza nas), a ewokacja na przyzwaniu do naszego otoczenia (na zewnątrz nas). Należy wytłumaczyć bardzo ważną kwestię; gdy przyzywamy jakąś istotę w nasze pobliże, przyzywamy ją na odpowiednik tego miejsca na planie eterycznym. Oczywiście możliwe jest, aby dana istota stała się namacalna fizycznie, a co za tym idzie widoczna także dla niewtajemniczonych. Możemy tego dokonać dwojako. Pierwszą możliwością jest bardzo duża akumulacja elementu ziemi w daną istotę, lecz adept musi mieć to doskonale opanowane. Drugą metodą są ofiary, które to umożliwią. Muszą to być ofiary składające się z trzech elementów; energii astralnej, mentalnej oraz fizycznej, czyli w przypadku ofiary materii. Pozwoli to istocie najpierw zamanifestować na płaszczyźnie mentalnej, a potem na fizycznej. Opiera się to na tym, że dajemy istocie wzorzec, do którego może się dostosować (energia mentalna oraz materia) oraz energię astralną, którą może dostosować do swej sygnatury, i części której obniży wibracje, aby zaistniała na niższej płaszczyźnie. Na płaszczyźnie fizycznej przybierze ona formę substancji, którą powszechnie nazywa się ektoplazmą (nieustrukturyzowana forma cząsteczek elementarnych). Istota będzie tak długo na płaszczyźnie, póki pozwoli jej na to ilość energii, którą dysponuje. Z tej też racji przy istotach astralnych możemy odczuć nagłe spadki temperatury, bowiem istoty astralne pobierają ją dla siebie (nawet jeśli nie widzimy ich materializacji), ponieważ czasem taka istota jeśli nie otrzyma ofiary nie przyjmuje formy namacalnej, lecz jedynie cieplną (tak więc jeśli adept odczuł nagły spadek temperatury podczas ewokacji, a dysponuje termowizjerem, może sprawdzić, czy w pokoju jakiś obszar nie ma choć trochę wyższej temperatury niż normalnie i niż reszta pokoju).

Adept podczas ewokacji winien też ograniczyć używaną w pomieszczeniu energię elektryczną, a jeśli to możliwe - nie korzystać z niej wcale. Energia elektryczna ma to do siebie, że źle wpływa na zachowanie energii astralnej. Uzasadnia więc to nam fakt istnienia zdarzeń, gdy podczas obecności jakieś istoty gasną wszystkie światła w mniej lub bardziej gwałtowny sposób. Jeśli jest ciemno użyj świec, a jeśli potrzebujesz czytać jakiś fragment tekstu podczas rytuału; zapisz go na kartce lub po prostu wydrukuj, choć nauczenie się go na pamięć jest świetnym pomysłem (nie dekoncentrujemy się wtedy, jak to się często dzieje przy czytaniu). Wracając do ofiar; bardzo dobrą formą jest tu krew (będąca doskonałym kondensatorem fluidów w odniesieniu do każdej z płaszczyzn), sperma (ale koniecznie połączona z innym kondensatorem, bowiem jej właściwość utrzymywania energii przestaje działać po około 15 minutach) oraz połączenia tynktur, esencji roślinnych oraz ekstraktu lub soli (w znaczeniu chemicznym, plus najlepiej gdyby były one elektrolitami). W ewokacji bardzo dużą rolę odgrywa krąg i trójkąt. Ten pierwszy nie pozwala wtargnąć do niego istocie, a drugi pęta go i zmusza do posłuszeństwa (co jest też rolą formuł zaklinających). Ewokować można wszelkie istoty; od demonów, duchów czy elementali, do archaniołów czy też bóstw. Podczas każdej ewokacji powinniśmy mieć sigil danej istoty, czyli graficzną reprezentację jej samej oraz całej jej natury. Choć pewnie większość o tym nie wie, prawdziwe imie istoty też jest sigilem. Jeśli chcemy użyć tego imienia zamiast pieczęci istoty, możemy je zapisać w języku, którego litery już same w sobie mają ładunek energetyczny, np hebrajskim czy enochiańskim. Dzięki imieniu istoty możemy też stworzyć jej pieczęć posługując się systemem Różokrzyża lub Spare'a. Pierwszy sposób opiera się na symbolu Różokrzyża i polega na tym, że stawiamy małe kółeczko przy pierwszej literze imienia istoty, następnie przeprowadzamy linię od tego kółeczka do środka pola, które odpowiada drugiej piętrze tego imienia itd, a gdy dojdziemy do ostatniej, to przy końcu linii prowadzącej do tej litery rysujemy małą prostopadłą względem tej linii kreske. Druga metoda polega na graficznym połączeniu liter tego imienia, aby powstał symbol. Możemy np połączyć literę "W" z literą "D", tak, że jeden z boków "W" bedzie jednocześnie bokiem "D" itd. Sigil należy umieścić na najczęściej krążku (w przypadku np królów żywiołów są to inne figury) wykonanym z materiału odpowiadającego korespondencji danej istoty. Przykładowo, jeśli chcę przyzwać istotę Saturna, pieczęć winna być wykonana z ołowiu, jeśli Wenus to z miedzi itd. W przypadku istot żywiołów możemy użyć drewna drzewa, które teoretycznie przynależy do danego żywiołu, więc na przykład dla istoty ognia będzie to leszczyna itd. Oczywiście nie musimy koniecznie wykonywać pieczęci z konkretnego metalu lub drewna (choć jest to wskazane), a możemy z papieru, jednak powinniśmy wtedy rysunek sigilu narysować konkretnym kolorem. Jeśli pieczęć danej istoty umieścimy podczas ewokacji w trójkącie, możemy sprawić, że powstanie talizman, dzięki któremu będziemy mogli tą istotę przyzwać oraz skorzystać z jej energii w każdym momencie.

Teraz zajmiemy się zjawiskiem inwokacji. Inwokuje się przeważnie istoty o wyższych wibracjach czyli archanioły i większość bóstw, aczkolwiek moim zdaniem mag może także bez problemu demony (lecz powinien mieć silną wolę). Może zdarzyć się przykładowo tak, że pan Kowalski będzie mieć problemy z potencją i może chcieć być bardziej pewny siebie i dominujący; wystarczy inwokować Lilith i po problemie. Przykład ten miał nam zaznaczyć, że istnieją cele, do których archanioł średnio się sprawdzi (zna ktoś z was archanioła seksualności oraz dominacji?), a arcydemon świetnie, lecz przykład ten zwraca naszą uwagę na jedną kwestię; w jaki sposób mu pomoże inwokacja? Otóż inwokując jakąś istotę zachodzi specyficzne zjawisko - przejmujemy większość cech jej charakteru. Ponadto podczas inwokacji może ulec zmianie na pewien czas nasz wygląd i możemy wywierać różne uczucia na osobach, które będą w naszym otoczeniu. Jednakże należy tu zaznaczyć jedną kwestię; czy inwokacja nie jest tylko krótkotrwałą zmianą w naszej psychice, która zmienia nasze zachowanie? I tak i nie. Z tej racji dzielę inwokację na dwa rodzaje; psychologiczną i energetyczną. Pierwsza polega jedynie na zaprogramowaniu w swojej świadomości innego tymczasowego wzorca zachowania. Druga zaś opiera się na wprowadzeniu w nasze ciało astralne energii danego bytu (przeważnie z jego częściową świadomością), co skutkuje zmianą naszej psychiki tymczasowo (a w wypadku częściowej świadomości bytu na połączeniu dodatkowo jej z naszą). Tak więc jak widzimy jeśli drugi sposób zostanie zastosowany z demonem, może dojść do opętania, ale tylko o tyle, o ile mag nie stosuje wszelkich metod i instrukcji wyznaczających standardy ewokacji.

Przede wszystkim powinniśmy dowiedzieć się jak najwięcej o istocie, którą chcemy inwokować, dzięki czemu nasza świadomość łatwiej dostroi się do bytu. Następnie układamy coś na wzór litanii do danego bytu (stąd nazwa inwokacja odnosząca się do środka stylistycznego). Recytując lub czytając ją, powinieneś oddać się temu, całkowicie zaangażować się, użyć całej swej pasji, w skrócie; "Rozpal się w modlitwie". Jako ważną uwagę dodam, że każdą ewokacje powinna poprzedzać inwokacja Boga, Adonaia lub Chavajoha, a osobiście polecam do tego inwokacje Nienarodzonego (będącą udoskonaloną i zrytualizowaną formą greckiej formuły), która znajduje się na forum.

Grimuary i inne kwestie dotyczące ewokacji

Grimuary są to księgi magiczne poświęcone przede wszystkim zagadnieniom ewokacji, jednakże należy zaznaczyć, że są one streszczeniami dotyczących konkretnych spraw. Ważne jest aby wiedzieć, że grimuary nie są podręcznikami; nie tłumaczą one podstawowych zagadnień np dlaczego to działa, jaka jest rola wizualizacji itp. Najbardziej znanym grimuarem jest "Lemegeton" czyli "Mniejszy Klucz Salomona". Składa się on z pięciu części; Goecji, Teurgii Goecji, Sztuki Paulińskiej, Ars Almadel oraz Ars Novy. Pierwsza część czyli "Goecja" zawiera opis 72 duchów, które są nam w stanie użyczyć pewnej wiedzy oraz zrobić dla nas pewne działania. Druga część zawiera opis przygotowywania pieczęci tych istot oraz ich przyzywania. Sztuka Paulińska zawiera opis duchów rządzących godzinami planetarnymi. W Ars Almadel mamy duchy odpowiadające czterem wysokościom oraz 360 stopniom zodiaku. Ars Nova to zaś "księga oracji i modlitw, które mądry Salomon wygłaszał przed swoim ołtarzem". Należy zaznaczyć, że byty goeckie mają naturę bardziej demoniczną, a paulińskie i almadelskie bardziej anielską. Analizując pierwszą część zobaczymy, że każdy z bytów jest przyporządkowany do konkretnej planety. Z tejże racji wynika parę ważnych kwestii, których nie możemy pominąć. Jeśli korzystamy z pieczęci, która nie jest wykonana z odpowiedniego metalu, lecz jest na kartce papieru, to pieczęć winna być namalowana konkretnym kolorem. Powinniśmy dobrać także konkretne kadzidło oraz świece.

Znaczenie magicznego kręgu i trójkąta zostało już wcześniej omówione, lecz należy się przyjrzeć kwestii czarnego lustra. Wedle tego, co mówi większość osób służy ono jedynie jako element, w którym można dojrzeć byt, lecz gdyby tak było, to czy nie moglibyśmy być odwróceni plecami do trójkąta i patrzeć w czarne lustro przed sobą, które pokazywałoby nam to co za naszymi plecami? Zamiast tego lustro musi być koniecznie umieszczone w trójkącie sztuki, czego sens zaraz wytłumaczę. Przede wszystkim nie jest to zwykłe lustro, które odbija wszystko, choć w takim łatwiej jest dojrzeć obraz; jest to czarne lustro, które winno być matowo czarne, tak bardzo, że aż trudno coś w nim dojrzeć. Nie służy to wywołaniu halucynacji lub przywidzeń jak myśli większość - ma ono imitować ciało doskonale czarne. Ciało doskonale czarne ma to do siebie, że akumuluje ono wszelkie promieniowanie elektromagnetyczne, a po tym samo zaczyna emitować promieniowanie cieplne. Tu jest klucz do tego, dlaczego czarne lustro jest w trójkącie; ma ono magazynować jak najwięcej energii, aby zarazem zachęcić byt do przybycia jak i dać mu tą energię w podzięce za spełnione zadanie (a oczywistym jest, że często byty pobierają energię z otoczenia). Warstwa szkła na czarnym lustrze jest oczywista dla każdego, kto próbował doświadczenia z pułapką na światło; mamy garnek z wodą i jajkiem w środku, który jest nakryty szybką - światło może wpaść do garnka, lecz nie może już całkowicie uciec, przez co zwiększa temperaturę wody, nawet do takiego stopnia, że zacznie się ona gotować. Tak więc czarne lustro jest swoistym akumulatorem, dzięki czemu możemy je wykorzystywać także do jasnowidzenia, kontaktów z istotami, a nawet jako odbiornik telewizyjny lub radiowy, co jest w stanie bez problemu zrobić dobrze wyszkolony mag. Następnym ciekawym grimuarem jest "Większy Klucz Salomona". Zawiera on wiele metod graniczących z niską magią, lecz jest on w dużej mierze poświęcony talizmanom. Należy jednak wspomnieć, że każdy model talizmanu jest związany z konkretnym bytem, a dzięki temu talizmanowi możemy go przyzwać.

Oczywiście istnieje wiele innych grimuarów jak "Czarna Kura" czy "Czerwony Smok", aczkolwiek adept powinien dać sobie z nimi bez problemu radę, a ostatnim grimuarem, o którym powinienem wspomnieć jest "Księga Świętej Magii Abramelina". Jest ona bardzo swoista, bowiem zawiera zarówno istoty do ewokacji, jak i pewne "magiczne kwadraty". Te drugie są niezmiernie praktyczne i dosyć potężne, lecz należy wiedzieć jak z nich korzystać. Jest to najłatwiejsze dla osób, które przekroczyły Otchłań lub dostąpiły Wiedzy i Konwersacji; należy się na moment scalić ze swoją WJ i mając świadomość, że ona to robi, "aktywować" te kwadraty.

[tupajda]

Kilka informacji o czarnym lustrze http://www.kyg.pl/rozo-krzyz/czarne-lustro może komuś się przyda.