Myśl

[Olimpia]

Nasz umysł otrzymuje informacje z naszego otoczenia i wytwarza myśli. Nasz umysł może również tworzyć myśli poprzez proces intelektu. Oznacza to, że może przetwarzać inne myśli, aby tworzyć nowe.

Chociaż myślenie jest ważną częścią naszego codziennego życia, większość ludzi nie wie, jak kontrolować swoje myśli. Dzieje się tak, ponieważ podążają za z góry określonym procesem intelektu. Oznacza to, że są szkoleni w myśleniu mechanicznym.



Nawet ludzie, którzy są rozwinięci umysłowo i wykonują zawody oparte na myślach, rzadko używają swojego intelektu. Ich umysły podążają za myślami, które zostały już ustalone i zaakceptowane bez praktykowania intelektu. Osoby te opierają swoje myśli na przyjętej wiedzy i wytwarzają myśli w sposób indukcyjny. Pomieszanie indukcyjnego myślenia i intelektu daje ludziom błędne wrażenie, że manipulują swoimi umysłami.

Na przykład lekarz, który obserwuje badania pacjenta, nie będzie używał swojego intelektu. Wykorzysta wiedzę, której został nauczony, i zachowa ją w swojej pamięci. Otrzymuje dane z badań, porównuje je ze swoją wcześniejszą wiedzą i dzięki indukcji matematycznej stawia ostateczną decyzję.


Zamiast tego mikrobiolog, który prowadzi badania naukowe nad nieznaną funkcją genu w DNA, wykorzystuje swój intelekt. Nadal wykorzystuje swoją wiedzę, ale wymaga krytycznej umiejętności łączenia istniejącej wiedzy i danych badawczych. Dzięki tej kombinacji tworzy teorię dotyczącą funkcji genu. Badacz nie wybiera z góry określonych rozwiązań, ale poprzez intelekt tworzy nowe.

W sytuacjach krytycznych zwykły człowiek może wejść w stan umysłu, w którym naprawdę myśli o rozwiązaniu problemu. Jednak takie sytuacje są rzadkie, a ponieważ nie jest on wyszkolony w tego rodzaju intelekcie, istnieje duże prawdopodobieństwo błędnego intelektu.

Zamiast kontrolować swój umysł i kierować go do określonego celu, jednostka pozostawia go niekontrolowanym jak niesforny statek płynący tam, gdzie kierują go fale.

Większość umysłów jest nieaktywna i chętna do przyjęcia każdej myśli, którą im dano. Jeśli ludzie będą obserwować ich myśli, zdadzą sobie sprawę, że nie są ich własnymi. Myśli w ich umysłach pochodzą z wpływów środowiska i myśli, które płyną od innych. Rzadko kiedy ktoś zadaje sobie trud uświadomienia sobie swoich myśli, czyli tego, co w danej chwili myśli i dlaczego tak myśli.

Kiedy zdamy sobie sprawę, że na większość myśli, które mamy, ma wpływ środowisko i osoby wokół nas, nasze postrzeganie rzeczywistości zostaje zachwiane. Oddając się temu procesowi zaczynamy obserwować nasze codzienne myśli i analizować je. Z czasem zaczniemy rozróżniać, które myśli pochodzą od nas samych, a które z czynników zewnętrznych. Chociaż jest to szokująca realizacja, jest to pierwszy krok do poznania, jak działa nasz umysł i skąd pochodzą nasze myśli.



Osoba ma teraz zdolność odróżniania własnych myśli od reszty, potrafi rozpoznać formę myśli, które otrzymywał, jak zostały one ukształtowane lub zmodyfikowane w jego umyśle i wreszcie, jak przekazał je środowisku. Zaczyna rozwijać swoje zdolności twórcze i może teraz dowolnie wybierać myśli, które wzmocni, a które zignoruje.

Kiedy człowiek przejmuje kontrolę nad myślami i udaje mu się ignorować wpływy zewnętrzne, jest panem swojego umysłu. Kiedy przestaje myśleć, jego umysł pozostaje cichy i sam nie tworzy różnych myśli. Ten stan ciszy tworzy równowagę w umyśle i pozwala naszej wyższej jaźni wyrazić siebie i pomóc nam. Kiedy rozwinięta osoba umieszcza w swoim umyśle myśl, ta myśl jest przekazywana w jedności i nie ma myśli, które przeciwstawiają się i powodują zamieszanie.

[tupajda]

Myśli wtłoczone przez otoczenie są największą pułapką umysłu. Za pewnik przyjmuje się obce spojrzenie na świat i się je powiela.