Wypociny imitujące wiersze

[Jiruka]

To może na rozruch kilka moich wierszydeł, o ile można je tak nazwać. Z chęcią wysłucham waszych opinii i ewentualnych sugestii.

Krypta Morku została otwarta
Uwolniona bestia nienażarta
Księżycowy blask przysłoni słońce
Kiedy początek zetknie się z końcem
Bo odwiedzi Przystań sam śmierci Pan
I zapuka do śmiertelników bram

Nieposkromiony, niezwyciężony
W ciemności będzie świat pogrążony
Bo dawno wyblakło Jego światło
A powrócić nie będzie mu łatwo
Lis go oświeci jasno jak słońce
Złączy tym samym dwa duszy końce

_________________________________


Skrzyżuj miecz swój z mrokiem przedwiecznym
Klęknij przed panem swym niebezpiecznym
Rozerwij na strzępy miłości czar
Z godnością przyjmij wściekłości dar

Jedzie rydwanem stworzonym z Gwiazd
Żałośnie skomli poddany mu czas
U stóp jego morze szlacheckiej krwi
Jedyny Władca z nas wszystkich drwi

Morskie kamienie welon ze snu
I mędrcy składają pokłony mu
Energia ducha, co od dawna gnił
Ciemnością piętno światłości zmył

Zniszcz, pożryj, a potem wyj nad grobem.

__________________________________


Umieram roniąc krwawe łzy
Jęków dźwięk i w sercu lęk
Zabijają mnie głosem swym
Czarne przegniłe brudne serce
Jeździec ciemności

Lecz zawsze przy mnie jesteś Ty
Twego głosu ciepły dźwięk
Otulasz mnie ramieniem Twym
Pękające ślubne kobierce
Więźniu miłości

Przerwą się w sercu wszelkie szwy
Nie zniosę dłużej tych męk*
Zasłaniam się cierpieniem mym
Światło katem w mej udręce
Płoną wnętrzności

Z Twą mocą spełniać mogę sny
Do Otchłani kluczy pęk
Nigdy nie wiesz kto gdzie jest kim
W wiecznie nieustającej męce
Gnijące kości



*jestem świadoma, iż powinno być "mąk" (B l.m.), jednak pisałam to długo przed tym, jak się o tym dowiedziałam, gdybym zaś przekształciła ten drobny błąd cały wiersz straciłby sens. Tak więc zostawiłam to tak, jak było.

______________________________


Nachodzi wieczna Noc
A nikła Słońca moc
Dotarłszy do końca
Cichnie - Magia Słońca
Hteeik pożeraczem dusz
Okrwawiony nóż
Dzierżony przez żmije
Zazdrość w sercach gnije
Ideał zdradliwy

Cierpliwy, lecz mściwy
I go nie powstrzyma
Ekstaza pielgrzyma
Mroczne serce Nocy
Niczym cień w dal kroczy
Ostry jak katana
Śmierć uradowana
Ćmy zgubnie lecące do ognia

___________________________


Stąpam po grząskiej ziemi
mieszam prawdę w z kłamstwem,
lecz nic tego nie zmieni
Serce przegniłe, bo sytuacje trudne
jednak cóż zrobić jeśli myśli brudne
Pan pod ziemią czeka
głodny sprawiedliwości nienawiścią z serca wyrwanej, siłą,
przepełnionej bólem i goryczą
Skóra płonie, niczym szata ladacznicy
zwraca uwagę innych mówiąc
kim jest winowajca
Krew wrze w żyłach karząc wszystkich cierpieniem
tych, których skazaliśmy
Jesteśmy wyzwolonymi dziećmi Pana, lecz on
nie przyjmuje cudzych bękartów i pokocha
tylko szczerych wyznawców - dając im Prawo.
A Prawo pokieruje czynami i uwolni mrok

_______________________________________


To na tyle z mojej strony, czekam na wasze opinie.

[aim72]

Dobre, naprawdę jestem pod wrażeniem, zwłaszcza pierwsze dzieło mi się bardzo podoba.

[Finneus]

Błąd to błąd. Świadczy o Ałtorze ;3 Jak świadczy?;3

[Olimpia]

Że jest oryginalny? Kreatywny? Pod warunkiem oczywiście, że jest świadomy błędu.

Piękne masz wiersze kochana, takie uczuciowe... Uwielbiam Twoją twórczość w każdej postaci, masz duży talent literacki. Dbaj o niego.

[Gentleman]

Ciekawe, klimatyczne. Dobre.

[aim72]

Ja chcę więcej, proszę bardzo Jiruka.

[Jiruka]

Dzięki, może coś jeszcze podrzucę, tylko niech znajdę swój notatnik.

_______________________________


Stoi katedra ponura
I rzuca cień niczym góra
Ze strzelistą wierzą w chmurach
Pełna ciemności w swych murach
A rzeźby przerażające
Spokoju poszukujące
Wygnańców odstraszające
I zbawcy wyczekujące
Wnętrze wypełnione mrokiem
Przerażające widokiem
Powietrze śmiercią cuchnące
Niewiernych dusze gnijące

_____________________________


Krew płynie strumieniami
Zgnieciony kamieniami
Wyciąga dłoń w udręce
Bądź katem w jego męce

Daj odejść jego duszy
Choć już się serce kruszy
Nie trzymaj umarłego
Po prostu uwierz w niego

Niech kroczy własną drogą
Bo tam mu pomóc mogą
Płynie tylko jedna łza
Nie trzyma go rozpacz ma

[Olimpia]

Jesteś genialna... skąd Ty bierzesz te rymy? xD
Ja zawsze pisałam białe bo ciężko z rymami, ale czasem same przychodziły. ^^
Powinnaś je gdzieś wysłać, serio.

[Jiruka]

Dzięki, one po prostu same przychodzą.
Trochę się zastanawiałam czy ich nie publikować gdzieś, ale jak zapytałam znajomego redaktora to powiedział, że są zbyt przygnębiające. Jako że ja nie lubię pisać o kwiatuszkach i pszczółkach (no chyba, że więdną i umierają), to nie dało się nic z tym zrobić.

[Olimpia]

Ci debile się nie znają tak naprawdę... bo wiesz z doświadczenia wiem, że oni patrzą technicznie... i czy jest na to popyt, czy się sprzeda. Wiesz że największe autorki miały kurewski problem ze znalezieniem wydawnictwa? Między innymi J.K. Rowling. A wiesz co to znaczy? Żebyś się nie poddawała! No i mamy magię. ^^

Ja też pisałam takie przygnębiające raczej. I powiem, Ci że tak naprawdę jest na nie popyt, to tak jakby ktoś powiedział aby muzycy nie pisali o zranionej miłości itp. Ludzie zwłaszcza w Polsce - "uwielbiają" się dołować, Twoje wiersze pozwalają na refleksje.
Problem jest taki... że to wiersze nie są zbyt popularne, popyt na książki też spadł... ehhh...